vrijdag, maart 31, 2006

Paradise nooit

Zag gistren eindelijk de veelbesproken en veelgeroemde film "Paradise Now".
Indrukwekkend, niet alleen door de zware lading achter het verhaal maar ook door het overtuigende spel van de twijfelende helden in spe.
Sleutelzin van het hele midden-oostenconflict zat m volgens mij in de scene waarin Saïd zijn opdrachtgevers probeert te overtuigen, na een eerste mislukte poging de andere oever te betreden teneinde aan te slaan.
Hij wil duidelijk maken dat de palestijnen 'levende doden" zijn door de eenzame opsluiting achter hekken en soldatenrijen. Op een gegeven moment zegt hij "wat mij verbaast is dat Israel de wereld heeft kunnen overtuigen dat ze slachtoffer zijn in plaats van dader".
Met recht een staaltje propaganda waarbij Goebbels ongetwijfeld de lust tot masturbatie moet zijn bekropen. Het is de kern van het verhaal: de hele wereld jammert met israel mee, terwijl het gewoon een bezettende macht is die onderdrukt, die systematisch uitroeit en die op die manier een langzame genocide pleegt.

En wat doen wij? Wij huilen met de wolven mee: Bot kondigt een stopzetting van de diplomatie met de palestijnen af, simpelweg omdat Bush dat eist.
Nooit nooit zal men daar in de Palestijnse gebieden het paradijs vinden, zolang de wereld zo gemakkelijk meehelpt onderdrukken.

Geen opmerkingen:

C'e ancora domani (aka There is still tomorrow) - Paola Cortellesi

C'e ancora domani op IMDb (7,8)   C'e ancora domani op Moviemeter (3,67) Een schoonheid van een film. Verhaal is sterk. Beelden zijn...