zaterdag, januari 19, 2008

Drama King

Jeezus gitaristisch, wat houd ik toch van brits cinema-drama. Geen enkel ander land kan zulke serieuze sociaaldramatische producties voortbrengen als de mannen en vrouwen van Albion.
knuppelhard, extreem rauw en helemaal van de straat, zo direct zijn de films gemaakt.

NL2 had vanavond zo'n avond, achter elkaar een film van Mike Leigh en een film van Ken Loach. Ik onderging het genot om voor de tweede keer "Vera Drake" te zien. De hoofdpersoon is een vrouw die in al haar goedheid om de mens te helpen mijlenver de wet overtreedt. En u kent Begt, dan doe je het al gauw goed: als je gedachten zuiver en puur zijn, is een wetboek gauw verscheurd.

Ik weet nog steeds niet welke regisseur ik beter vind, maar als ik het rijtje films naloop in mn hoofd zijn ze stuk voor stuk letterlijke klasse(n)-drama's: Ladybird, Ladybird/ My name is Joe/The navigators/All or nothing/Secrets and lies...need i say more.
Pffoeh, ik loop nog even na te trillen van dit prachtige acteerwerk (jeetje man, die vaderrol die de meneer Drake speelt, oprechter zie je zelden mensen op het doek).
Ik ben zo blij met mezelf dat ik filmfreak ben...

3 opmerkingen:

Anoniem zei

ik heb d'r helemaal niets mee, ik heb meer interesse in nageslact en keutels

Anoniem zei

nageslacht dus

begt zei

ook mooi, maar ja, dat heb ik allebei al lang, ahum, achter me...

C'e ancora domani (aka There is still tomorrow) - Paola Cortellesi

C'e ancora domani op IMDb (7,8)   C'e ancora domani op Moviemeter (3,67) Een schoonheid van een film. Verhaal is sterk. Beelden zijn...