dinsdag, september 29, 2009

Sociaal

Wat zijn ze toch waardevol, die korte gesprekjes van een kwartier smorgensvroeg. Laat nou net de vroegst aanwezige collega zo iemand zijn met wie je een gesprek kunt aangaan over de maatschappij, over familiebanden, over sociaal gedrag.
OK, er zijn er nog n paar binnen het pand, maar niet veel.
De overdaad aan zakelijkheid, keiharde instelling en louter commercieel bloed maakt dat ik de uitzondering daarop, de opstart, altijd n verademing vindt... een GE SPREK!!

ik kan er weer tegen..

zondag, september 27, 2009

De einder

Zondagochtend: uitgeslapen, voor mijn doen.
zondagochtend : de krant al uit.
Zondagochtend: de boodschappen al in huis.
Zondagochtend : alle weekendwassen al gedraaid.
Zondagochtend : mooi weer.

Begt gaat vandaag van veel fijne dingen genieten, liefst in combi. In t zonnetje in de tuin weer n container tuinafval opruimen. Met de meiden en mijn lief samenzijn en dat liefst combineren met een buitenwandeling. Voorbereiden op de oergezellige visite vanavond, wat lekkernijen van de toko aanschaffen.

een dagje droomwereld, das ook wel s lekker! pas maandag weer ontwaken...

vrijdag, september 25, 2009

Deja vu

De eerste keer, toen waren we met zn allen. Nou ja, mn vader was er sinds kort niet meer, maar die was toch niet meegegaan. Mn moeder wilde absoluut meemaken dat ze midden tussen al haar gemotiveerde zonen stond. We waren niet alleen.

De tweede keer, toen was mijn moeder er ook al niet meer. En van de broers waren er ook al een beperkt aantal afgehaakt. Maarr..we waren niet alleen.

De eerste keer was, naast bloedjeserieus, ook een feest. Met een half miljoen paradeerden we door de lokale straten, de kreten-creativiteit was ongekend.
De tweede keer was ook mooi, maar Den Haag leeft nou eenmaal minder, nee ánders dan Amsterdam.

Het was de periode van Hollanditis, van "Euroshima" en van "Hou je kernkop".
Nu opeens lees ik dat er zomaar landen zijn die voorstellen om de kernwapens de wereld uit te helpen. ok, tis n voorstel, maar mn geheugen laat me niet in de steek.

donderdag, september 24, 2009

Leermoment

komop Begt, gun je zelf nou een leermoment. maak je niet meer druk om de internationale politiek. het zal altijd hetzelfde blijven.

Ondanks veroordelende vn-resoluties zal de wereld achter israel blijven staan. Idem zal de nederlandse regering ervoor zorgen dat er niet negatief naar Israel gereageerd wordt dienaangaande.

Op exact dezelfde manier zullen de groten der aarde (allen bezitters van kernwapens) opeens weer willen samenwerken. samenwerken tegen iran, omdat dat relatief kleine land bezig is met een atoomindustrie. en dat kan natuurlijk niet, want de atoomindustrie is van hen. dus moeten er wereldwijde sancties komen.

één grote paringsdans, alleen met steeds dezelfde choreografie...

woensdag, september 23, 2009

mijn enige fashion statement ooit

begt is niet zo van de hippe. ook niet zo van de trendy-e.
droeg spijkerbroeken als tiener, maat toen opeens 25 jaar niet. droeg de punky streepjesbroeken net zo makkelijk als de soulkicker-bandplooien. maakt mij niet uit, wat lekker zit will do for me.

Op één keer na. 1 x in mijn leven moest en zou ik ze hebben, "net als op t plaatje" . Dat is gelukt. aan t prille begin van de jaren 80 was begtje alleen van onderen trendvolger.

dinsdag, september 22, 2009

Op de koffer

Vreemde gezichten toch , op het perron vanmorgen. De ogen gericht op de koffer die ik droeg!
das toch geen diplomatenkoffer? En ook geen vakantie-gerichte koffer? En ook geen...?

Blijkbaar is het toch een apart gezicht als je met een grote bak vol met cd's over het perron loopt. "Wat gaat die man doen?" "zal t zn werk zijn?" "Wat een uitslover!".

Morgen weer, dan heb ze beiden veilig naar amsterdam getransporteerd..

maandag, september 21, 2009

In zicht

Willen de chauffeurs van grote oto's (ik bedoel eigenlijk vooral hóge oto's, de lengte maakt me niet veel uit) zo vriendelijk zijn niet meer op straathoeken te parkeren? Zelfs als er daar parkeerplek is, is er voor de fietsers van linker- en rechterzijde totaal geen zicht.
zo'n keer of vier per week moet óf ik óf de tegenligger vol in de remmen omdat zo'n klussenbus je verhindert wat voor verkeer dan ook te zien aankomen. Pas op de weg zelf kun je zien of er iemand is.

Ik leef nog, maar had net weer s t hart in de keel. Da's dichtbij de tong...

zondag, september 20, 2009

The Pope is Dope

Heb toch al op heel wat verschillende plekken gedj'd in mijn leuke leven, maar nergens is het zo goed voor elkander als in café de Paus in Lutjebroek.
Klaarblijkelijk werd t cafe niet voor niets uitgeroepen tot beste kroeg van NH onlangs.

Mooi zalencomplex, dit keer weer in de grote zaal. bij binnenkomst al verrukt door een prachtig aangelegd dansvloertje, computergestuurde lichtshow erbij en ons dj-meubel overtrof alle verwachtingen. Ruime staplekken voor Harry en mij, state-of-the-art cdspelers en bovendien twee reservespelers ingebouwd voor nood: slaat n plaat over, meteen overschakelen naar je noodrantsoen-cd.
Voeg daarbij dat de verzorging door het personeel hypervriendelijk en goed was, en het bezoek uitgelaten en komisch.
sfeertechnisch werden we door de meest uiteenlopende verzoekjes heen en weer geslingerd van Sepultura tot dance classics, van "foute liedjes" tot Prodigy. dat nodigt echt uit om een mooie set neer te zetten. t was lang, maar zeer bevredigend.
IK HAD EEN TOP AVOND.
Forever young, met recht!

vrijdag, september 18, 2009

Sleep like a baby

Soms hoor ik berichten waar ik zelf vrolijk van word. Ipv me te schamen voor mezelf.

Van mijn liefje hoorde ik gisteren dat ik weer ontzettend lief als een babytje lag te slapen: hoofdje schuin, gebald vuistje onder de wang. volledige overgave dus...

Die houding blijkt nog niet mn allermooiste: er schijnt er één te zijn waarbij ik midden in de nacht kaarsrecht liggend, met de armen omhoog, in dromenland ben. Zoals je een babytje in de wieg legt dat direct slaapt.

Mijn lief kan t weten, die is veel wakker snachts. ik ben dan blijkbaar haar entertainment. Ik heb slechtere rollen gespeeld

donderdag, september 17, 2009

Solidaritoen

dat is niet meer, het woord "solidariteit" is een anachronisme geworden.

De discussie over de aow-naar-67, de discussie over minder hypotheekaftrek voor huizen boven t miljoen: alles wordt gedomineerd door individualisme.

X11 had net in de kantoorkeuken een gesprek over de jaren 80, "papa vertelt": wij leverden toen (bijna) tien procent van t salaris in voor tien procent minder werkuren. dat moest anderen helpen om in die uren nog net n stukkie baan te behouden.
Gaandeweg gingen we van 40 naar 38 naar 36 uur. Ik zou niet meer anders willen, die vrije vrijdag eens in de twee weken is me heilig. Maar zouden er nog steeds mensen te vinden zijn die een stukkie inleveren om anderen er boven op te helpen?

Dis raël

Ja, daar heeft de wereld zin in: s effe lekker de israeliers dissen. De bende van Nethanyahu heeft het idee dat de wereld in het algemeen, en de VN in het bijzonder, bezig zijn zijn natie te demoniseren!
Schandelijk, hoe durft men? Israel is immers het land dat altijd bedreigd wordt, sinds het land heeft ingepikt van mensen die er veel meer en veel eerder recht op hadden. En sinds ze dat blijven doen, en af en toe eens buiten de deur spelen met hun door VS, Rusland en Nederland verschafte wapentuig, sindsdien worden ze nog slechter afgeschilderd. je kunt niet eens meer ff met goed fatsoen een bouwplannetje op vreemde grond erdoorheen jassen.
komop Westworld, jullie worden toch wel wakker? Je valt Israel toch niet af??

dinsdag, september 15, 2009

La Mala Educacion

Tuurlijk, ze zijn niet heilig. En tuurlijk vinden ze t zalig..

Eindelijk wordt er een definitief stuk bijgeschreven in de canon der joods-christelijke waarden. Onomstotelijk wordt bewezen dat priesters en bisschoppen structureel, jazelfs planmatig kinderen sexueel misbruiken.
In dit geval is het een italiaans doveninstituut waarbij het naar buiten komt, maar eerdere gevallen in Ierland, in de VS en in Spanje( zíé de film die dit stuk zijn titel geeft!) bewijzen dat het wereldwijd is. Zij die zeggen Christus te volgen, volgen in werkelijkheid hun lul: hoe jonger het slachtoffertje, hoe meer gezegend zij zich voelen.

Je hoeft niet roomser dan de paus te zijn om nou net de waarden niet langer te willen verdedigen, zoals west-europa nog steeds wanhopig probeert..

maandag, september 14, 2009

De trein der traagheid

Boeiend boek, toentertijd. Mooie titel ook om te illustreren hoe ik me vanmorgen voelde toen ik weer op weg ging naar t werk.
uitermate ontspannen na een weekend vol rust (gisteren de straat niet uitgeweest, de tuin en de katten vd buren vergden de meeste afstand).
heeeel langzaam stel ik me weer in op arbeidsethos. koffie op, maar daarná...

zondag, september 13, 2009

Hemd nadert de rock

An sich heb ik nix tegen rockchicks. in t cafeetje waar ik veel vertoef, trekt jaarlijks een nieuwe lichting binnen. De een rocker dan de ander, dat spreekt.

Gisteravond leek t me overduidelijk noodzaak om door de facade van Elle Bandita heen te prikken. Hoe stoer ze ook over probeert te komen in haar gescheurde spijkerbroek en bouwvakkershemd, hoe zeer ze ook rockend in haar kruis grijpt om te laten zien dat t haar menens is, hoezeer ze ook een band de la Tourette om zich heen formeert, duidelijk is dat het een onzeker meisje is dat wil dat het publiek haar songs waardeert. en da's nou net het euvel: obligate rocksongs blijvens ondanks poses obligate rocksongs.
En het -idd moeilijke- Hoornse publiek van begin af aan schofferen dat t makke schapen zijn, daar win je de boel ook niet mee. Als n westfries zn wenkbrauwen optrekt, dan is ie aan t rocken!
Elle Bandita moet maar s n tijdje naar Roosbeef gaan luisteren, van diens bescheidenheid kan ze m.i. een hoop opsteken.

Enneh: Drive Like maria, die vond ik nu n stuk sympathieker rock-n-roll-bandje. een schuchter meisje dat, met rugzak en zoete glimlach, vraagt of ze naar binnen mag omdat ze bij de band hoort en dat anderhalf uur later van de vier gitaren er drie kapotragt omdat het overduideljk haar 2e optreden is die dag, dat is me toch iets meer rockchick: dat zit blijkbaar van binnen. en niet andersom..

vrijdag, september 11, 2009

ON-kosten

Geen twijfel mogelijk

Eerst liet ik de buitencategorie aan de beurt. getweeën bogen ze zich over de bak waaruit ze zelf hun prijs mochten uitzoeken. dat duurde al ruim tien minuten, maar uiteindelijk liepen ze toch met 3 resp 2 schijfjes terug naar hun plek.
Rustig mocht ik, als eerste en enige vd groep achtervolgers, ook nog een prijsje uitkiezen.
Bladerend door de 45PK kwam de ene na de andere glimlach op: leuk, zeer leuk tot geweldig. Plots hield ik stil: dit was me toch wel een ge wel di ge soulsingle.
Nemen en tevreden zijn?
Toch nog ff doorbladeren, kom uitendelijk een nummer tegen waarvan ik weet dat ik er lang naar op zoek was. Die dan maar.
De twijfel bleef..
Kort daarna komt de nummmer 2 terug bij de prijzenbak: 'ruilen" wilde ie want hij had getwijfeld. En prompt pakt hij dat geweldige soulnummer uit de bakken.
En prompt laat ie het door de dj even opzetten.
En prompt zit dat nummer al sinds gisteravond half twaalf in mn hoofd.
En prompt is het de eerste titel die ik intik in mn Itunes vanmorgen. Waarbij blijk dat ik m NIET heb. Waarmee het nummer in dezelfde categorie kwam als het nummer dat ik wel koos.

Betty, yeah,Wright. Soulseek heette nog nooit zo terecht Soul Seek.

donderdag, september 10, 2009

Best tevreden

Na weken van stress, gejaagdheid en gelaagdheid voel ik me de laatste dagen eigenlijk prima.
Werkdruk is overzichtelijk, goed weekend voor de boeg (alleen moet mn lieffie nog wel ff opknappen van de sudderverkoudheid), gister saunaatje, vanavond popquizje, morgen vrije dag.
Ik ga maar weer s Skik draaien straks.
"Wie dut mie wat, wie dut mie wat, wie dut mie wat vandaage?"

woensdag, september 09, 2009

De Jantjes

Wat waren de jaren 80 toch mooie jaren voor de junge Werther die Begt toen was. OK, het begon niet happy voor me maar later heb ik er toch veel uitgesleept.
Dit gebeurde veelal via de muziekscene: muzikale vrienden, of vrienden met dezelfde muzikale inslag. Menig concert, menig popfestival kreeg te lijden onder de invasie westfriso's die een vroege variant van partycrashen bezigden.

Op dit moment denk ik met vreugde terug aan de twee edities Sneekwave die ik mocht ondergaan. Donder, punk, bliksem, rock, drankjes, doemwave en ontzettend veel alto's. Dat ik daar als kantoorpik tussenpaste, was op zich bijzonder. T vormde me voor de jaren die volgden: ik paste altijd beter in de alternatieve hoek dan in de geëigende paden-groepjes. Voor mij was niet veel voorbestemd, behalve hard werken en zoveel als mogelijk een feestje inplannen.

Wat er niet allemaal met je gebeurt als je een keertje de Three Johns draait...

Niet nodig, wel handig

Vandaag voor t eerst iemand van buiten familie of werk. Dat sterkt. Of ik afgevallen was. En vooral de nieuwsgierige vraag er achteraan hoe ik dat dan deed.

In dit verhaal ben ik mijn eigen motivatie, ik ga nog maar s ff door. En heb dat m ook verteld..

maandag, september 07, 2009

Piet

Hij was ouder dan ik maar net zo jong van geest.
Hij was groot en hij was en prima onderwijzer. Maar vooral was hij een heel goed mens.

Nog minstens 1 x per maand word ik aangesproken met "oh ja, ben jij een broer van Piet?" of "Jeetje, wat was dat een bijzondere vent, die broer van je".

Vandaag hoort t zn verjaardag te zijn. Ik denk daaraan: gloedvol respect. en gemis, heel veel gemis.

Stick 'm up

wat een weelde toch weer. Een geheugenstickie in de tas vol met verse "vitamine M": vier nieuwe platen voor mijn externe harddisk hier, om de komende weken veel van te genieten.
Elle Bandita (moet ik toch voor a.s. zaterdag beluisterd hebben)
The XX
Lightning Dust
en Julian Plenti.

begt komt de dag wel door vandaag!!

Tegengas

ik geniet van de startup van het geven van tegengas aan de Partij vd Vaart der Volkeren.
Ten eerste krijgt men negatieve reacties op het kostenberekeningsplaatje van "de niet-westerse immigratie", minister van der Laan voorop.
Ten tweede wordt geschreeuwd om reactie van de PVV op het hoek-van-holland-debacle. Brieven in de krant onderschrijven mijn blogpost van vorige week, men verwacht een "mening".
Benieuwd wat nu de reacties zijn op de ruk naar links die Wilders maakt in het AOW-debat.

Waar moeten die stemmers allemaal in godsnaam naar toe?

zaterdag, september 05, 2009

Omzeil-soap

ik word langzamerhand wel n beetje onvrolijk van die soap rondom dat zeilmeisje.
Nu breekt moeder met de persstilte en zegt ze, hou je vast, dat haar dochter nog niet volwassen is!
Hoofdartikel op de voorpagina van mijn doorgaans betrouwbare krant.

Gaat het nu in krantenland ook alleen maar om "kijcijfers"? Voor mij is dit verhaal allang afgedaan: de zaak gaat niet meer over leerplicht of andere zaken, de zaak gaat over de vraag of dit meisje het recht heeft zichzelf in levensgevaar te brengen.
Een nogal radicaal euthanasie-vraagstuk, als je het mij vraagt.

Honderden specialisten zijn er mee bezig, terwijl het uiteindelijk gaat om de frustraties en prestaties van twee gescheiden ouders. Zo analyseer ik het tenminste, met enig recht van spreken...

vrijdag, september 04, 2009

Even vrijdag

De morgenstond...snoerde mij de mond.
Ik dacht, na een flexe werkdag en een ontbering-avondje in de winderige frisheid van een buitenvoorstelling, dat ik vanmorgen kalm kon opstaan.
ik werd er echter door de wekker uitgedrongen en stapte binnen in een stille wereld. Huisdieren maakten geen aanstalten, er was niemand op straat. Zou t dan toch zaterdag zijn?

Binnen twintig minuten was ik erachter: dit wordt weer een even vrijdag. Waar de onevens mij een uitslaapmogelijkheid bieden, zijn de evens de dagen van forensen, werktikken en met n noodgang terugforensen om de kinderen op te vangen.
Vanaf nú begint het ontwaken....

Sun Children (aka Khorshid/The Sun) - Majid Majidi

Sun Children op IMDb (7,1)   Sun Children op Moviemeter (3,71) Deprimerende film, ondanks dat ie voortdurend naar het licht toe werkt. Natuu...