donderdag, juli 01, 2010

Kamerolifant

Wat een schijnvertoning zeg, dat "verhoor" van Nout Wellink in de Tweede kamer.
In één keer moet er een zondebok gevonden worden voor het financiële debacle van de DSB.
Dwars door de porseleinkast van behoorlijk bestuur stuurt de helft van de kamer er nu op aan om meneer Wellink pootje te lichten en daarmee de verpersoonlijking te maken van het failliet van de totale bankwereld. In morele zin.

Ik noem het huilen met de wolven: jarenlang was de heersende gedachte dat geld het meest zaligmakende op aarde was, dat mensen moesten lenen omdat ze zouden blijven consumeren, dat er bonussen konden worden opgestreken als bankiers tegen zo weinig mogelijk kosten zoveel mogelijk financiële instrumenten konden verkopen en nu...?
Nu vinden we opeens dat er toezicht zou moeten zijn geweest, dat er mensen onnodig in de schulden zijn geraakt en dat er grote bedragen in rook zijn opgegaan.

En als we daar meneer Wellink en de DNB dan de schuld van kunnen geven, kunnen we weer over tot de orde van de dag. Dan kunnen we weer over tot het najagen van economische groei, van meer consumptie en beter voorspelbare gedragingen van de consument.
Onze gedachte is belachelijk, nee: onze maatschappij is belachelijk

1 opmerking:

begt zei

hier is t rustig, maar op twitter heb ik dit stuk nogal moeten verdedigen.
de wereld is big fun, de zakenwereld nog meer en de financiele wereld t meest.

C'e ancora domani (aka There is still tomorrow) - Paola Cortellesi

C'e ancora domani op IMDb (7,8)   C'e ancora domani op Moviemeter (3,67) Een schoonheid van een film. Verhaal is sterk. Beelden zijn...