vrijdag, september 30, 2011

Small Town Murder Songs - Ed Gass-

Zo eens in de zoveel tijd heb je een film die je op bepaalde fronten overrompelt.
Deze is er zo één!

Ja, het is een "kleine" film. Ja, de cast is niet al te groot. Ja, het is eerder vertoond dat een politieagent in een kleine plattelandsgemeenschap tegenwerking ondervindt bij het oplossen van een misdaad.
Dan is het dus toch des te knapper dat STMS je naar binnen zuigt en je gedurende die 74 minuten geboeid bezighoudt. Hoewel ik zelf vond dat ie langer had mogen duren om zo een stukje van de oplossing te verbeelden, snap ik de keuze van de regisseur voor het abrupte einde, waarmee hij een hoop losse stukjes aan de verwerking van de kijker overlaat.

Een grauwe film met fraai ingetogen acteerwerk maar vooral een speciale hoofdrol voor de rauwe onheilspellende soundtrack: de voortvluchtige indie-folk van Bruce Peninsula is voor mij een van de redenen dat deze film voor mij beklijft.
Lees: beetje Twin Peaks, beetje Winter's bone en heel veel redneck-America.

maandag, september 26, 2011

Anche libero va bene - Kim Rossi Stuart

Zondagavond: studio sport net af, vrouw aan het werk. Ideaal moment om even een greep te doen uit de digitaal voorradige harddisk-films.
Deze nam ik een maand geleden op, omdat de titel in mn hoofd was blijven hangen vanwege een "filmhuis"-bijklank.

Dat laatste, dat klopt: arthouse pur sang is het. Lekker Italiaans, met heftige discussies en woedeuitbarstingen van de vader, met een dromerig en speels en tegelijktertijd intriest jongetje.
De film volgt een gezin dat in overlevingsstrijd is. Vader is verlaten door zijn vrouw, probeert manmoedig een goede verzorger te zijn voor zijn puberdochter en jongere zoon. Dat wordt hem lastig gemaakt doordat ie tegelijkertijd moeite heeft in het vinden van opdrachten voor zijn net opgestarte eigen bedrijf.

Veel spanningen, een mooie rol van de observerende zoon en gek genoeg gedurende de film een groeiende sympathie voor de hardwerkende, maar onsympathieke vader.

Als je niet tegen "italiaans" kunt, niet kijken. Alle anderen: best nuttige filmtip!

zondag, september 25, 2011

Midnight in Paris- Woody Allen


Onze nieuwe zaal zat helemaal vol, een nieuwe Woody Allen geldt nog steeds als een "must-see" . Heb wel t een en ander aan kritiek gehoord, maar ik vond m best te hakken.

Verhaal deed me op een of andere manier denken aan zijn jaren-80 film "Zelig" . Was dat een soort Forrest Gump avant la lettre, in M.i.P. komt de hoofdpersoon door een groot toeval terecht in de Parijse Tijd die hij zelf als de belangrijkste acht. Na een lift die hij krijgt van een automobilist rijdt hij zo de jaren 20 in en ontmoet belangrijke schrijvers en schilders die in die periode de toon zetten voor de romantische naam en faam van de lichtstad.

Speels gefilmd, visueel prachtig opgenomen en dan ook nog eens een Owen Wilson die een behoorlijk geloofwaardige neuzelkopie van Woody Allen zelf neerzet.
ik was niet ontevreden: geen schokkende en spraakmakende film, geen top 1o'er, maar zeker de moeite waard.

dinsdag, september 20, 2011

Le Gamin Au Velo- Luc et Jean-Pierre Dardenne

Mijn eerste actieve avond in onze nieuwe filmzaal.
Van deze regisseur-broers zag ik er heel veel: Rosetta, L 'enfant, Le silence de Lorna; noem ze maar op.
Stuk voor stuk films aan de complete rafelrand van het Waalse industriële bestaan: ongewenste zwangerschappen, mensenhandel, armoede, ziekte en verstoten kinderen. Het zijn de favoriete onderwerpen van de broers, altijd dicht op de huid gefilmd zodat de kijker gedwongen wordt zelf mee te oordelen.

Zo vond ik het eerste uur van deze film de genoemde gamin een heus kutkind, waarvan ik wel begreep dat het hem allemaal niet zo voor de wind ging. Toen hij de film eenmaal een stukje doorgefietst had en de kijker de kans had gekregen om toch enigszins mee te leven met zijn al zo jong zo harde bestaan, toen begon er toch wel wat te weeën bij me. Het verhaal zoog me naar binnen en sleepte me naar een empatisch hopen toe: hopen dat deze gozert toch nog enigszins licht in zn leven kreeg, dat de fantastische bemoeienissen van de sociaalvoelende kapster ook echt beklijven. Oordeel zelf of u het een happy end vind of een open , eindeloos verhaal.

Begt was tevree, dat kan ik u wel zeggen!

The milk of sorrow (La teta asustada) - Claudia Llosa

Veel goeds over gehoord, deze film van vorig jaar. Helaas moet ik zeggen dat ik m een beetje lauw vond. Althans: te artistiek ingehouden, er kon veel meer met het an sich boeiende verhaal en personage worden gedaan.

Meisje is geboren uit een verkrachting door de rebellenbeweging Sendero Lluminoso in het Peru ten tijde van de opstanden. Hierdoor heeft ze een heuse beperking om mensen te dichtbij te laten komen en durft ze niet echt een volwassen leven in te richten.
Als haar moeder overlijdt, moet ze wel de deur uit. aan t werk bij een dame die haar positief probeert te stimuleren, maar helaas: Fausta (!) heeft de moedermelk van de terreur (juist ja, vandaar die titel) gedronken en voelt zich dus een gedoemd personage.

Had meer in gezeten

Arthur- Jason Winer

terugvlucht

Something Borrowed- Luke Greenfield

heenvlucht

Sun Children (aka Khorshid/The Sun) - Majid Majidi

Sun Children op IMDb (7,1)   Sun Children op Moviemeter (3,71) Deprimerende film, ondanks dat ie voortdurend naar het licht toe werkt. Natuu...