vrijdag, juni 01, 2012

Play- Ruben Östlund

Dat zijn de echte regisseurs, die van een flinterdun gegeven een echt verhaal en een meeslepende speelfilm kunnen maken. 113 minuten in dit specifieke geval, en ik wilde er al eerder uit. Niet omdat de film niet goed is, integendeel. Ik wilde weg omdat ik wilde dat het verhaal af was: een continue naargeestig hangende angst over wat er met de hoofdpersoontjes (alle hoofdrollen zijn pubers) gaat gebeuren respectievelijk wat de ene helft van de hoofdpersoontjes met de andere helft van plan is.

Razend knap zoals Ostlund het voor elkaar krijgt om de uiteindelijke afloop zeer lang verborgen te houden, terwijl je eigenlijk de afloop al niet eens meer wilt weten. Daarvoor wordt er teveel gepest, gedreigd, macht misbruikt, geschreeuwd en geintimideerd.

Maar wat fokking goed is dit. of hoe dat nu ook alweer: kapot lauw bruut. Schitterend!

Geen opmerkingen:

C'e ancora domani (aka There is still tomorrow) - Paola Cortellesi

C'e ancora domani op IMDb (7,8)   C'e ancora domani op Moviemeter (3,67) Een schoonheid van een film. Verhaal is sterk. Beelden zijn...