zaterdag, augustus 25, 2012

To Rome With love- Woody Allen



To Rome with love op IMDb

Ik werd vorig jaar verliefd op de stad, toen ik er eindelijk een bezoek bracht. Altijd al gewild, ik kon nu eindelijk alle pracht opzuigen.

Woody Allen is duidelijk ook verliefd op deze stad. Hij heeft zijn films in veel uiteenlopende steden gesitueerd, maar zelden gaf hij zo'n schaamteloze liefdesverklaring af als met deze. Alle (vervallen) pracht en praal komt uitbundig in beeld. Ben je dus zelf Rome-liefhebber, dan kun je straffeloos deze film gaan kijken.

Voor de geoefende, kritische kijker is deze film te licht. Op z'n positiefst kan ik het een luchtige film noemen met een keur aan sterren en sterke beelden, maar met een te mager script om hardstikke goed te zijn.

Het is een mozaiekfilm zonder dat de verhalen in elkaar overlopen. Eigenlijk drie a vier verhaallijnen die gelijktijdig door de stad lopen en La Dolce Vita bezingen. Meer is t niet. Wel mooi om naar te kijken, dus geen spijt van, maar ik denk niet dat de film lang blijft hangen.

dinsdag, augustus 21, 2012

Reprise- Joachim Trier





Reprise op IMDb

Nogal moeilijke film. Bij vlagen te moeilijk , zelfs. En dat leek me gezien het oorspronkelijke script niet echt nodig. Er zitten mij iets te veel flashbacks én versnelde vooruitzichten ingemixt om de film helder te houden. da's jammer.

Reprise vertelt het verhaal van twee jonge Noorse boezemvrienden die beiden op het punt staan een roman uit te brengen. In volgorde wordt in beeld gebracht wat het "succes" met de respectievelijke heren doet. Problemen met vrienden, problemen met vrouwen, problemen met de maatschappij in het algemeen en uit die reeks volgt voor elk van hen een totaal verschillende verwerking.

Het boeiendst aan de film zijn de momenten waarin de vrienden elkaar confronteren met hun dagelijkse werkelijkheid. Hun verschillende visies en verwerkingen drijft ze uiteen, maar als een paal boven water staat dat ze elke keer elkaar na zo'n periode weer zullen opzoeken.

Had iets mooier gekund, is zeker niet slecht maar een te mager resultaat met zo een fraai gegeven.

Submarine- Richard Ayoade

Submarine op IMDb

Erg leuke film die het midden houdt tussen coming-of-age en tragikomedie. Het draait allemaal om de 15 jarige Oliver , die zich ten doel heeft gesteld om zeer snel 2 problemen op te lossen.
Hij wil het meisje van zijn dromen bemachtigen en bezitten, om aldus niet meer als maagd over het schoolplein te hoeven. Daar komt ie behoorlijk ver mee.
Andere issue is zijn moeder afhouden van haar groeiende gevoelens voor de nieuwe buurman, die niet geheel toevallig een oude jeugdvriend blijkt te zijn.

Het leukste deel van de film is het deel waarin Oliver gesprekken met zichzelf voert om over de meest uiteenlopende zaken controle te houden. Van de stand van de dimmer in de slaapkamer van zn ouders, tot aan de dvd's die de nieuwe buurman uitbrengt als motivatie-goeroe.

De in Britse films onvermijdelijke Sally Hawkins speelt niet onverdienstelijk de afstandelijke moeder, de niet misse Paddy Considine de bizarre buurman.
Prettige film, Britse cinema is nog steeds van hoog niveau.

dinsdag, augustus 14, 2012

Je l'aimais - Zabou Breitman

Je l 'aimais op IMDb

Het gaat maar niet over , mijn genegenheid voor Franse films. Zeker als Daniel Auteuil er in speelt, dat moet zo ongeveer de beste Franse acteur van dit moment zijn. Schitterde in titels als "L'adversaire",  "Caché" en "Dialogue avec mon jardinier".

In deze film is hij een twijfelende opa. Hij neemt zijn kersverse ex-schoondochter en zn kleinkinderen mee naar zn tweede huisje omdat zijn zoon net heeft besloten dat gezin te verlaten.
De hypertense dame komt maar heel langzaam tot ontspanning, eigenlijk begint het pas als Pierre (Auteuil) begint te vertellen over de gemiste kans op een grote liefde in zijn leven.
Middels een lang uitgesponnen raamvertelling maakt hij duidelijk hoe sprankelend het was ten opzichte van zijn uitgebluste huwelijk, maar ook waarom hij er wel voor koos in dat huwelijk te blijven.

Bijzonder om te zien hoe Auteuil , die doorgaans een knap zekere indruk maakt, het in deze film voor elkaar krijgt om een behoorlijk stuntelende minnaar te zijn.
Film is ok, doch slechts voor fijnproevers

maandag, augustus 13, 2012

The Angel's share - Ken Loach

Angel's share op IMDb

Elke Ken Loach is het bekijken waard. Rauw sociaal drama is wat de man ons meestal voorschotelt, ze zijn bijna allemaal even imponerend. Mijn persoonlijke favoriet uit zijn lijstje is nog steeds "My name is Joe", die wil ik u bij deze weer eens van harte aanbevelen.
Terug naar nu! Wat gebeurt er met Loach? Is hij bezweken voor de druk van het leuk? Omdat in de reclame alles grappig moet zijn, moet de film dan ook mee?
U ziet : ik heb even mijn bedenkingen bij het lezen dat de meester-regisseur opeens een komedie gaat maken. Gelukkig laat Loach in het eerste kwart van de film zien dat ie nog steeds hard/heftig en bot/bloederig kan zijn. Gaandeweg de film maakt ie echter een move richting feelgood en dat pakt eigenlijk prima uit.

Verhaal is van een bekende eenvoud: achterbuurtjongetje groeit op voor galg en rad, dit keer in Glasgow. Hij staat voor de rechter en krijgt een taakstraf als laatste kans om hem uit de gevangenis te houden. Zijn HALT-begeleider blijkt een man met een gouden hart en biedt hem kansen en onderdak.
Als de mannen 's avonds na het werk een whisky nemen gebeurt er iets met ons doerakje. Hij blijkt zich te ontwikkelen tot een fervent proever en vervolgens kenner van het volprezen Schotse vocht.
Hier komt het komische om de hoek kijken: de volop straattaal knauwende Schot belandt met zijn taakstraf-vrienden bij de ene whisky-proeverij na de andere. Waarop vervolgens een plan om rijk te worden rijpt.
Zien is geloven!

Leuk, onderhoudend, niet urgent maar best prettig. En straks bij ons in de buitenvoorstelling in première. Kom sfeer proeven!

vrijdag, augustus 10, 2012

Et si on vivait Tous Ensemble? - Stephane Robelin

Tous Ensemble op IMDb

Alweer een fijne exponent van de toch al niet misselijke Franse Cinema-geschiedenis. Voelt goed.
Het is geen "Intouchables" maar ook deze ontroert en verpoost aangenaam.

Vijf oudere vrienden (twee stellen en één weduwnaar) kampen stuk voor stuk met de problematiek van het ouder worden. Fysieke en geestelijke aftakeling kondigt zich aan, elk voor zich willen ze zich verzetten maar ze zien tegelijkertijd de harde waarheid onder ogen.
Om heel kort door de bocht te gaan: het voorstel van een van de 5 om samen te gaan wonen in communevorm wordt zeer snel aangenomen. Op die manier kan men zorgen voor elkaar en is er zowel veiligheid als gezelligheid.
Wat men in die visie over het hoofd ziet, is dat er uiteraard ook spanningen ontstaan. Zeker als er oud zeer uit de lange vriendschappen wordt opgediept.

Ik was de jongste in de zaal, maar heb me bij deze film zeer vermaakt. Niet een traantje weggepikt, wat anderen in de zaal wel deden. Wel gelachen bij vlagen, de film scheert langs vele emoties.
Best prettig.


woensdag, augustus 08, 2012

Whores' glory- Michael Glawogger

Whores' glory op IMDb

Tis hard, maar iemand moet t doen. Films als deze kijk je niet voor je plezier. Je kijkt ze om bevestigd te krijgen dat je weet dat er een boel mis is in de wereld. Vaak geen nieuws, maar soms wel een dusdanig verrassende inkijk dat je met open mond het geheel aanschouwt.

Deze Duitse documentaire zet in een drieluik uiteen wat er zoal mis in de wereld van de prostitutie. Open deur, zegt u. Maar toch: we krijgen een inkijk in de vele overeenkomsten alsmede de regionale verschillen per werelddeel.
Deel 1, Thailand, laat zien dat in de meer verwesterde delen van onze mensheid de prostitutie een vleesmarkt is. De aan te bieden dames zitten in een fishtank, een etalage met tribune, waarbij de zich "onspannende" klant een keuze kan maken uit de badgenummers die de dames krijgen opgespeld.
Meest verrassende aan dit deel was dat wanneer de dames zelf een avond vrij hebben en ze het uitgaansleven in duiken, ze eigenlijk omgekeerd evenredige keuzes maken: ze kiezen op eenzelfde manier de heren uit. Wars van romantiek, pragmatisch op kopen en bieden gericht.
Deel 2, Bangla Desh, is het meest schrijnende deel. Hier is prostitutie echt een vorm van overleven. Lange gangen met vele deuren, uitbuiting volop door de pooiers en pooisters en een griezelig gebrek aan hygiëne. Horige en hoerige, veel ontsnappingsmogelijkheden zijn er niet.
Deel 3, Mexico,  is het meest expliciete en meest vleesmarkt-achtige deel. Op een lange strip ergens op het platteland is een compleet hoerendorp opgericht. De dames zijn mondig, maar tegelijkertijd ook uitzichtloos in hun dromen. Crackgebruik overheerst, het doet overleven.

Wat zal ik zeggen? Niet blij, wel goed dat ik deze gezien heb.

zondag, augustus 05, 2012

De Heineken-ontvoering - Maarten Treurniet

De Heineken ontvoering op IMDb

OK, zo slecht als ie door mensen beschreven werd is ie niet, maar een echt goede film wil ik het niet noemen.
Biografische film over een van de hevige historische gebeurtenissen uit het Nederland van 1980. Het begin van de Amsterdamse criminele club rond van Hout en Holleeder. Die laatste dwong af dat ie in de film niet genoemd mocht worden, om die reden is er dus een totaal gelijkend personage met een andere naam in geplakt.

U mag zelf oordelen. ik vond het niet hoogstaand, maar ook net niet hinderlijk. Rutger Hauer speelt sterk en draagt eigenlijk in zijn eentje de film. De rest is te matig

Sun Children (aka Khorshid/The Sun) - Majid Majidi

Sun Children op IMDb (7,1)   Sun Children op Moviemeter (3,71) Deprimerende film, ondanks dat ie voortdurend naar het licht toe werkt. Natuu...