donderdag, maart 28, 2013

Mine Vaganti- Ferzan Ozpetek

Mine Vaganti op IMDb
Hij heeft zich terdege voorbereid, onze hoofdpersoon Tomasso. Vanuit Rome terugkerend naar zijn ouderlijk huis staat ie op het punt om z'n coming-out aan zijn familie te doen. En dat is een waagstuk, zijn vader kennende.
Voor het grote diner licht hij eerst zijn broer in, onthult zijn geheimen: dat ie helemaal niet de zaak van vader wil overnemen, dat ie in Rome schrijver wil worden en dat ie dus hoopt met zijn onthulling uit huis gezet te worden. Zodat zijn broer zn aandeel in het bedrijf krijgt en in een gespreid bedje komt. Broer luistert geduldig en begripvol.
Het diner: Tomasso tikt een glas aan en wil van wal steken. Voordat hij daaraan toe komt, overstemt broer Antonio hem. Die begint een beeldspraak over een jongen die in het verleden gebukt ging onder zijn geheim, die jeugdvrienden daardoor pijn heeft gedaan en die dat allemaal wil rechtzetten. En dat nu doet door zijn coming out te doen.
Antonio is zijn broer dus voor. Vader vaart uit tegen hem, zet hem het huis en de familie uit en plots moet Tomasso toch doen wat hij niet wilde. Hij ziet zich geplaatst als leidinggevende in het pasta-bedrijf van vader. Een vader die nog onwetend is van zijn geheim en een tweede hartaanval niet zou overleven. Alleen oma begrijpt hem, maar die heeft dan ook zelf haar verleden als ongeleid projectiel (Mine Vaganti dus) als reflectiepunt.

Ingenieus script, mooie rollen van o.a. Riccardo Scamarcio (o.a. La Meglio Gioventu en Une Romanza Criminale) . Italiaans doet het bij mij vaak wel, deze kwam ook fijn binnen. 

woensdag, maart 27, 2013

Albert Nobbs- Rodrigo Garcia

Albert Nobbs op IMDb

Op zich wel lieve film, maar net een tikkeltje te saai.
Glenn Close speelt een man. Een ober in een 19e eeuws hotel. Haar werkgever mag er niet achter komen dat ze man is, anders raakt ze haar baan kwijt. Werkgever is a Victorian bitch.
Er komt een klusjesman in t hotel die haar geheim ontdekt. En er komt een dame werken (de wit doorschijnende Mia Wasikowska ) waar Nobbs een huwelijk mee wil aangaan, om zo haar officieuze status een officiële vorm te geven.

Traag verbeeld, en net iets te weinig verrassingen. Verhaal op zich best oke.

dinsdag, maart 26, 2013

La graine et le mulet- Abdellatif Kechiche

La graine et le mulet op IMDb
Tuurlijk had ie korter gemogen en gekund, deze filmhuishit van een aantal jaren gelee. Het verhaal is in enkele zinnen verteld. Maar het is mooi rustig weergegeven en het is bij vlagen fraai van beeld.

Slimane is een oude haven(gast)arbeider in Frankrijk en wordt wegens te weinig werk ontslagen. Eindelijk wil hij zijn reeds jaren broeiende plan opzetten: een restaurant beginnen in/op een boot die anders toch gesloopt wordt./
Hij begint vol vuur, schakelt zijn stiefdochter in om hem langs de instanties te begeleiden voor financiering en vergunningen maar dan komt nog de grootste barrière : zijn ex-vrouw moet het koken gaan regelen. Die maakt immersd de lekkerste , verleidelijke couscous met vis van heel de wereld. En zijn ex, die wil natuurlijk niet samenwerken met zijn huidige vriendin.
Vele problemen moeten overwonnen, maar dan breekt toch eindelijk de openingsavond aan. Al snel blijkt dat dan de problemen pas beginnen.

Ik heb me wel vermaakt, enkele sterke rollen in de film. Onder andere van de zwoele stiefdochter Rym.

dinsdag, maart 19, 2013

Hitchcock- Sacha Gervasi

Hitchcock op IMDb

Vermakelijke film (geen goede film, let wel) die probeert weer te geven hoe het met de grote oerBritse regisseur gegaan zou kunnen zijn in de aanloop naar het presenteren van zijn beroemde film "Psycho".

Anthony Hopkins zet Hitchcock karikaturaal neer en omdat ie daar nu eenmaal mee begonnen is, moet ie dat de hele film volhouden. Dat stoort.
Gelukkig wordt het geheel gecompenseerd door het fan tas ti sche spel van Helen Mirren, een dame die trouwens toch al veel meer lauweren verdient dan haar tot nu toe ten deel vielen. Mirren draagt de film in haar rol van Alma, de vrouw van de regisseur die helemaal niet zo achter de schermen blijkt te werken als men wel van haar denkt.

Bij vlagen schmierend, bij vlagen tongue-in-cheeck geeft de film je een insight van de problemen die komen kijken bij een creatief proces. Maken, bedenken, financiering, filmkeuring, promotie. En daartussenin de menselijke maat. Dát geheel is boeiend en vermakelijk.

Al met al dus een voldoende. Maar niet een film voor de eindejaarslijstjes.

maandag, maart 18, 2013

This must be the place- Paolo Sorrentino

 

Weirde film. Slome film. Maar wel een intrigerende film.

Het ietwat bizarre gegeven is dat een of andere Robert Smith-kloon, die ooit vanwege zijn neerslachtige teksten en gezang twee jongens tot zelfmoord bracht en vanaf dat moment z'n carrière in het slop zag raken, op zoek gaat naar de oude Auschwitz-kampbeul van zijn vader .  Zo'n film kán simpelweg niet normaal verlopen.

Een iets te slome Sean Penn, een als vanouds kolderieke Frances McDormand, een bozige Judd Hirsch en - daar is ie eindelijk weer eens - een plots opduikende Harry Dean Stanton maken deze film wat het is: een vreemde combinatie van muziek (plus bijbehorende modetrends) en Holocaust-verhaal.

Als je t niks vindt, snap ik dat volkomen. Ik ging er wel een beetje in mee, vanaf het moment dat Cheyenne (de beroemde zangert dus) echt op zoek ging.

Enneh; extra plusje is het verschijnen en optreden van mijn oude held David Byrne. Leuk!

zaterdag, maart 16, 2013

Lust, caution - Ang Lee

Lust, Caution op IMDb
Langwerpige en trage thriller die aan alle kanten intrigeert. Niet alleen omdat er op de credits staat dat ie Chinees/Taiwanees/Amerikaans én HongKongs is. maar vooral omdat ie op een prettige manier op twee genres hinkt. Het is aan de ene kant een politieke thriller en aan de andere kant een semi-erotisch liefdesverhaal.

Speelt ergens in de vroege jaren van de vorige eeuw: Shanghai ligt onder beleg van Japan én Shanghai voelt als wat vrijgevochtener stad druk uit de overige delen van China.
Een jonge studente raakt betrokken bij een verzetsgroep die uiteraard tegen de bezetter vecht, maar die zich vooral richt op het wegwerken van de repressieve eigen bestuurders. Wang, de studente, blijkt een begenadigd actrice en wordt ingezet om te infiltreren in leven en huishouding van de botte potentaat Yi.
Dat lukt, veel mahjonggen en liegen over haar handelsrelaties brengen haar steeds verder in de hofcultuur van deze man, die ze uiteraard uiteindelijk gaat ontmoeten.
Hoewel bedoeld om de dagelijkse handel en wandel van de man in kaart te brengen en hem aldus te kunnen uitschakelen, leiden de ontmoetingen tussen beiden tot een knetterend gepassioneerd spel . En dat spel wordt serieus, en dat serieuze wordt een heftige seksuele afhankelijkheid. Hetgeen botst met haar door het verzet opgelegde taken.

Schitterend vormgegeven door meesterregisseur Ang Lee, deze spraakmakende (nu al bijna) klassieker.
Kijken! De volle 160 minuten!

maandag, maart 11, 2013

Broken - Rufus Norris


Broken op IMDb
Gemengde gevoelens bij het verlaten van de zaal. Ik had zojuist zitten kijken naar BRIL JANT acteerwerk. Maar ik had ook zitten kijken naar een naargeestige aaneenschakeling van misverstanden en ongeluk.
Vooralsnog overheerst het eerste: an sich kan ik wel tegen een potje zwartgalligheid en verziekte sfeer, dat helpt. De filmkijker die iets lichtzinniger van aard is, kan deze film overslaan want de reepjes zon zijn flinterdun. En er zít wel humor in, maar die is meestal gericht op de wrange glimlach.

Skunk is een eigenzinnig meisje , randje brugklas. Ze woont in een volkse wijk , waar haar pappie de best gesitueerde man is, want advocaat. Verder richt de film zich op de twee gezinnen aan de overkant: de ene een ouder stel met een psychiatrische zoon. De ander een weduwnaar met drie tienerdochters, die lichtgeraakt en randje tokkie is.
Alles begint mis te gaan als de tokkieman een condoom vindt op de kamer van zn dochter, en die - om er maar van af te zijn - zegt dat ze die gebruikt heeft in een samenzijn met de psycho-buurjongen. Die wordt dus in elkaar getimmerd. Dan volgt een sneeuwbal van nare coïncidenties, die bij vlagen ongeloofwaardig worden.
Maar man o man, wat is dat meisje een heerlijk ontwapenend type en wat is haar vader een prachtige, bezorgde en zeer sociaalbewogen man. Dat maakt echt alles goed. Eloise Lawrence en Tim Roth, het spat van het doek.

Quiz - Dick Maas

Quiz op IMDb
Je gaat m dan toch kijken. Mijn lief vraagt me of ik er iets over kan vertellen en ik betap mezelf erop dat ik er weinig van weet. Wel dat ik de recensie heb gelezen, maar verder niets dan vergetelheid.
Je gaat m dan toch kijken.

De enige reden dat we m tot t einde toe hebben gekeken, is dat Pierre Bokma er nog iets van maakt.
Voor het overige is het eerder afzien dan afkijken. Slecht geacteerd, Een slechts op één puntje vastgepind plot dat pas aan t eind een extra laagje krijgt.

Quizmaster die al 12 jaar dezelfde show presenteert wil stoppen en emigreren. Op de avond van de laatste uitzending plant hij een etentje met vrouw en dochter in het favoriete restaurant.
Maar al wie er opduikt: geen vrouw en kind.
Wel een bizarre man die op omslachtige wijze aangeeft vrouw en kind te hebben gegijzeld. En die ze slechts vrijgeeft als de quizmaster 10 vragen wil beantwoorden, op de wijze zoals dat in zn quiz altijd ging. Lukt het de quizmaster zijn gezin vrij te kopen door middel van het geven van de juiste antwoorden?

Tis Dick Maas he, dus qua bloed en thriller-elementjes komt de liefhebber daarvan nog aan zn trekken. Ik ben als kandidaat dan al afgehaakt.

woensdag, maart 06, 2013

Texas Killing Fields- Ami Canaan Mann

Texas Killing Fields op IMDb
Seriemoordenaars en CSI-achtige dingen: ik gruwel d'r van. Als dat de hoofdcomponenten van een film zijn, wil ie bij mij maar niet binnen komen.
Deze film kon me in ieder geval het tweede deel iets meer boeien omdat het wat persoonlijker werd, maar verder heb ik niks met macho-typetjes aan agent- resp. boevenzijde.

Een reeks meisjes verdwijnt in de moerassen rondom Texas City. Deze moordbayou verbindt een aantal misdrijven die twee coppers willen oplossen. De ene is een wat aangebrande redneck, de ander is een overgeplaatste - dus gefrustreerde - New Yorker/
Dan is er nog een agente, die toevallig de ex van de ene is maar met de ander wil samenwerken.
Er zijn boven, een stuk of vier, zoek aub de dader daaruit.

En er is een meisje dat al die zaken verbindt, voor het sociale element. Film klaar!
De thee was lekker, de cake is op. Prima avondje!

dinsdag, maart 05, 2013

Matterhorn - Diederik Ebbinge

Matterhorn op IMDb
Verrassend sterke film van Diederik Ebbinge (de frontman van de Vliegende Panters, die met  de Teeuwen-hommage "Gewoon Hans" al eerder de overstap naar film maakte).
Dat er gelachen ging worden, dat voelde ik van tevoren aan komen. Maar dat ik aan het eind zou worden getrakteerd op een fijn stuk bewustwording, die visueel ook nog s sterk in beeld gebracht werd, dat vermoedde ik allemaal niet.

Matterhorn handelt om Fred, een eenzame godvrezende weduwnaar in een Zeeuwse plattelandsomgeving. Zwartekousenkerk, angstwekkende bijbelteksten en strenge rituelen, the whole shabang.
Fred doet iets christelijks door een plotseling opduikende zwerver eten te geven. Gij zult de hongeren voeden en de dorstigen laven, immers.
Dat laven, dat begint Fred al spoedig bij zichzelf te doen als blijkt dat de nieuweling hem de kans geeft zijn strenge opvoedende leer in praktijk te brengen. Gek genoeg ontspant het hem.

Hilarische scenes ontvouwen zich, een Hollandse jaren60 geur druipt van het scherm, maar het blijkt allemaal bewuste voorbereiding.
IJ ZER STERK einde, de film raakt en ontroert.

Schitterende prestatie van Ebbinge en acteur Ton Kas, die beiden in onze zaal aanwezig waren bij deze voorstelling. Ontspannen en openhartig antwoord op de vele vragen, het maakte de film nóg n stukje bijzonderder voor de zaal.

zondag, maart 03, 2013

Cesare deve morire (Caesar must die) - Paolo & Vittorio Taviani

Cesare deve morire op IMDb
Experimentele cinema, zo mag je dit wel noemen. Een zeer gelaagde film, zo heb ik m ervaren.
Op begin en eind na is het een lineaire vertelling die gebaseerd is op het "Julias Caesar" toneelstuk van William Shakespeare.
Het begin van de film vormt de inleiding op de repetities: onder de zwaarbewaakte gevangenen van de Rebibia-gevangenis in Rome wordt een auditie uitgeschreven voor het jaarlijkse toneelstuk dóór gevangen maar voor gewoon "vrij" publiek.
Voor de langgestrafte mannen is het een verzetje, dus gretig melden zij zich aan. De hoofd- en bijrollen worden verdeeld en de repetities beginnen.
Wat de film razend knap laat zien is dat de machtsstrijd van toen eigenlijk nog een dagelijkse gebeurtenis is in onze tijd, zeker onder de gekooide medemens.
Heel af en toe valt het acteursmasker van de delinquenten af en komen de persoonlijke vetes en spanningen naar boven. Maar tegelijk tonen ze aan dat ze door willen tot aan de voorstelling, omdat de kunst daadwerkelijk hun enige ontsnapping is die ze in hun verdere leven zullen meemaken.

Schitterende vondst van de befaamde regisseurs/broers. Het is geen Kaos, het is simpeler maar het is daarom niet minder diepzinnig. Korte film, maar de volle 5 kwartier de aandacht vasthoudend. Sterk (en daarom waarschijnlijk ook winnaar van de Gouden Beer in Berlijn vorig jaar).


Reviews

Dit weekend thuis met het gezin op de bank. Dat wil niet zeggen dat ik geen films kijk. Het kwam dit keer echter neer op het herbekijken van twee prachttitels van (eer)vorig jaar:
vrijdagavond keek ik voor de 3e maal naar "Intouchables" en dat was opnieuw leuk.
Gister zag ik "Biutiful" voor de tweede keer, opnieuw boeiend.

Vanavond ga ik een nieuwe film proberen, als er niets tussen komt!

Sun Children (aka Khorshid/The Sun) - Majid Majidi

Sun Children op IMDb (7,1)   Sun Children op Moviemeter (3,71) Deprimerende film, ondanks dat ie voortdurend naar het licht toe werkt. Natuu...