Gemengde gevoelens bij het verlaten van de zaal. Ik had zojuist zitten kijken naar BRIL JANT acteerwerk. Maar ik had ook zitten kijken naar een naargeestige aaneenschakeling van misverstanden en ongeluk.
Vooralsnog overheerst het eerste: an sich kan ik wel tegen een potje zwartgalligheid en verziekte sfeer, dat helpt. De filmkijker die iets lichtzinniger van aard is, kan deze film overslaan want de reepjes zon zijn flinterdun. En er zít wel humor in, maar die is meestal gericht op de wrange glimlach.
Skunk is een eigenzinnig meisje , randje brugklas. Ze woont in een volkse wijk , waar haar pappie de best gesitueerde man is, want advocaat. Verder richt de film zich op de twee gezinnen aan de overkant: de ene een ouder stel met een psychiatrische zoon. De ander een weduwnaar met drie tienerdochters, die lichtgeraakt en randje tokkie is.
Alles begint mis te gaan als de tokkieman een condoom vindt op de kamer van zn dochter, en die - om er maar van af te zijn - zegt dat ze die gebruikt heeft in een samenzijn met de psycho-buurjongen. Die wordt dus in elkaar getimmerd. Dan volgt een sneeuwbal van nare coïncidenties, die bij vlagen ongeloofwaardig worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten