Lastig genre altijd, een film in een film. Voor je het weet zit je naar de verkeerde film te kijken en mis je de pointes van het verhaal.
In dit geval gaat dat goed: Tambien la lluvia (zelfs de regen) gaat over een Spaanse filmcrew die in Bolivia een film wil maken over de aankomst van Christoffel Columbus aldaar. Uit budgettaire overwegingen kiest men ervoor om veel lokale acteurs aan te nemen voor de massale scenes én voor de geloofwaardigheid. Goedkoop en authentiek immers.
Een van de aangenomen acteurs is een lastpak, want tevens full-time demonstrant. De reactionaire regering is bezig het water te nationaliseren zodat de burgers hun zelf geslagen putten kwijt raken en voortaan heel veel voor een glaasje moeten betalen. Deze acteur wordt opgepakt en in elkaar geslagen en brengt daarmee de filmproductie in gevaar.
Dát is het ene verhaal. Het andere verhaal is dat langzamerhand bij de Spaanse crew een bewustzijn ontstaat van de belabberde leefomstandigheden van de Boliviaanse indianen. En sommigen komen in actie.
Knappe constructie, deze film en ik zat ook wel geboeid te kijken. Gael Garcia Bernal stelt me al zelden teleur maar vooral Luis Tosar (die we kennen van zijn agressieve hoofdrol in Cell 211 ) komt hier ijzersterk voor de dag.
1 opmerking:
Very descriptive blog, I loved that bit. Will there be a part 2?
my page - energievergelijker
Een reactie posten