maandag, september 30, 2013

Offline - Peter Monsaert

Offline op IMDb
Zwaarmoedig doch mooi gemaakt portret van man die terug poogt te keren in de maatschappij na enkele jaren gevangenis. Pas gaandeweg wordt duidelijk waarom de man zo lang (7 jaar maar liefst) opgesloten zat.
Rudy (een heerlijk getroubleerd gespeelde rol van Wim Willaert) krijgt viavia onderdak en probeert het leven weer op te pakken. Hij wil aan de bak als wasmachinereparateur, wat uiteraard moeizaam lukt. In de avonduren brengt hij zijn tijd door op een datingsite , waar hij vooral gebiologeerd blijkt door het schone meisje Sweetlips. Die gaat nog een grote rol spelen in zijn leven, zoveel is duidelijk.

Het script is ingenieus, het kent de zware kant die we van Belgische films ook bij de Dardenne-broers zien. Zover is regisseur Monsaert nog lang niet, maar dit is toch echt wel een aanradertitel voor degene die van arthouse-films houdt.

zondag, september 29, 2013

The Paperboy- Lee Daniels

The Paperboy op IMDb
Het is welhaast een genre op zich: films die zich afspelen in de zuidelijke staten van de VS. Ze zijn zweterig en zwoel, er is altijd een moeras en er is veel, heel veel racisme.

Bij deze film is dat racisme gek genoeg niet helemaal waar het plot om draait, maar het komt wel veelvuldig voorbij. Het verhaal: een in succes groeiende journalist komt terug naar zijn geboortestreek om een veelbesproken moord te onderzoeken op de voormalige lokale politiechef. De dader , een whitetrash rauwdauwer, zit in death row maar lijkt aan alle kanten onschuldig.
De vader van de journalist runt het lokale nieuwssufferdje en is niet blij met het oprakelen van het verhaal. Zijn jongste zoon koeriert een beetje voor de krant en is blij met de komst van zijn grote broer: er gebeurt nu echt iets, er gaat echt nieuws gemaakt worden.
Laatste spil in dit ronddraaiende rad van intriges is een lokale blondine, die als "pen pal" schrijft met de gevangene in kwestie en die denkt dat de journalist de weg naar vrijheid is voor haar geliefde delinquent.

Redelijke sterrencast (Zac Efron, Matthew McConnaghey, John Cusack en Nicole Kidman o.a.) maar toch komt de film wat mij betreft niet helemaal los. Er wordt een boel gesuggereerd maar het geheel is niet samenhangend genoeg om het "spannend" te maken. Het boeit wel, maar het spant niet.

dinsdag, september 24, 2013

De Marathon - Diederik Koopal

De marathon op IMDb
Succesvolle film afgelopen jaar, maar wat ik er over gehoord had, deed mij het ergste vrezen. Schijtlol en voorspelbare emotie, dat idee had ik vooraf gevormd over deze film. Maar omdat we zondagavond de laatste avond van de vakantie vierden, gebruikten we deze als kalme voorbereiding op de eerste werkdag. En ik moet zeggen: hij viel me alles mee.

Begin was m.i. wel te zwak met zeer archetypische dialogen, maar gaandeweg de film sloop er een beetje echtheid in en vooral het acteerwerk van Stefan "Sint" de Walle viel me op en mee.

Garagehouder in geldproblemen moet zijn medewerkers langzamerhand de (helft van de) waarheid vertellen. De zaken gaan niet goed. In arren moede maakt hij een afspraak met een succesvolle allochtone autodealer in de buurt: die kan hem en zijn collega's sponsoren voor 40.000 euro voor deelname aan de Rotterdam-marathon. Als ze hem niet uitlopen, is de garage voor hem.
De handelaar ziet daar wel brood in want het zootje ongeregeld dat voor hem zit , kan waarschijnlijk de eerste 3 km niet eens volbrengen.

Er wordt plots hard getraind, men gaat z'n best doen. Daar horen downs bij, maar uiteraard ook wat ups. Wat de garagehouder zijn vrienden niet verteld heeft, is dat hij een dodelijke diagnose heeft gekregen van zijn arts: slokdarmkanker geeft hem nog maar 6 maanden te leven. Hij wil voor eens in zijn leven nog echt een prestatie neerzetten.

U voelt de dramatiek. Het ligt er dik op, maar het geheel gaat niet voorbij zonder vermaak.
 

zaterdag, september 21, 2013

Het leven uit een dag - Mark de Cloe

Het leven uit een dag op IMDb
Hoe zou je leven eruit zien als alles moet gebeuren in één dag? Van opgroeien, leren tot sexueel ontwaken en voorbereiding op de eeuwigheid? En als daar als extra bijkomstigheid geldt dat je aftakeling ("verschrompeling") begint , direct na de eerste en enige sexuele ervaring?
Enige jaren geleden werd dit AFTH-boek verfilmd en het is vooral visueel een spektakel. Regisseur de Cloe laat bepaalde delen te lang duren, terwijl je allang vermoedens hebt hoe het zich zal ontwikkelen. Gemiste kans, want er zit best iets ingenieus in het verhaal.

Hij en zij vinden elkaar, hebben een fantastische vrijpartij. Maar dan begint het: hij wil niet accepteren dat dit eenmalig is, dat dit de enige gang naar de hemel is. Hij wil dit gevoel keer op keer herbeleven, maar weet tegelijkertijd dat hij zich daarmee opmaakt voor de hel.
Om los te komen van de verplichte levenswandel moet hij een afschuwelijke daad begaan en hij wordt ervoor gestraft. Hun wegen scheiden zich en hij kan niet veel anders dan een leeg , volop sexueel leven leiden terwijl hij blijft hopen om háár terug te vinden.
De gescheiden periode wordt volledig in splitscreen uitgebeeld. Dat is knap, maar op een gegeven moment ook irritant. Maar ja, het was een tv-ilm he..

vrijdag, september 20, 2013

Gloria - Sebastian Lelio

Gloria op IMDb
Veelgeroemde film, wervelende trailer die ik al twee maanden her en der voorgeschoteld kreeg: ik was er wel aan toe. Kom maar op met die Zilveren Beer-winnaar en met die prijsvergarende actrice.

Gloria is oma, geschat halverwege of eind 50. Gescheiden, moeizaam leventje op de grens tussen kantootbestaan en "looking for mr. Goodbar". Tijdens een van de vele date- en dansavondjes die ze bezoekt ontmoet ze Fernando. Hij lijkt een lot uit de loterij met zijn oprecht enthousiasme voor haar, maar blijkt tevens nog niet helemaal los te zijn van ex-vrouw en van gezin.
Op gezette tijden keert hij de opbloeiende relatie dan ook even de rug toe om even zovele malen weer smekend terug te keren bij Gloria.
Het acteerwerk van Paulina Garcia is werkelijk fenomenaal , ze gaat onthullend diep en beschikt over een onbedaarlijk goeie mimiek. Zo weet ze van al deze moeizame verwikkelingen steeds iets lichts te maken.
Het gaat haar helemaal niet slecht, het zit soms tegen maar ze vecht steeds terug, haar strijdlustigheid voorspelt een zoete wraak.

Zien, zeg ik. Kan heel geen kwaad!

donderdag, september 19, 2013

ID:A - Christian E. Christiansen

ID:A op IMDb
Na je vakantie het film kijken weer oppakken, hoe doe je dat? Mij leek dat het best te doen met een ogenschijnlijk makkelijke Scandinavische thriller.

Het gaat lang goed, de film ontvouwt zich als een apart psycchologisch stukje imponeerwerk. Voor mij jammer dat het aan het eind wat nodeloos bloederig wordt en er geschoten en gestoken wordt in een overdreven hoeveelheid, maar het goede begin maakt dat de film toch net de voldoende haalt.

Midden in Frankrijk je ogen opendoen in een rivierbedding, niet weten wie of waar je bent en wat er gebeurd is. Je zoekt een hotel, opent de plunjezak die je bij je hebt en ziet dat ie strakvol geld zit, en dat er zelfs een wapen in de zak zit. What is this shit?
Als dan vervolgens ook nog blijkt dat je gevolgd wordt door (Nederlandse) randcriminelen, die het óf op je leven óf op je plunjezak gemunt hebben, dan moet je wat. Met behulp van de zoon van de hoteleigenaar vlucht je, ontdek je dat je een Deense folder wel erg makkelijk kunt lezen en onderneem je dus een reis naar Kopenhagen.
Daar ontvouwt zich stukje bij beetje het verhaal: je bent de vrouw van een internationaal gevierde tenor, je hebt rijke en invloedrijke vrienden. En je hebt - nog steeds/opnieuw - die achtervolgers.

Plot is absoluut goed en inventief, de hoofdroldame deed bij vlagen aan Millenium's Noomi Rapace denken en ook enkele andere acteurs spelen niet onverdienstelijk. Zonder dat schieten was het dus een "goed" geworden, nu is het een voldoende.

zondag, september 08, 2013

De ontmaagding van Eva van End - Michiel ten Horn

De ontmaagding van Eva van End op IMDb
Er klopt niet heel veel aan de samenhang van die ontbijttafel. Vader werkt in een frikadellenfabriek en wil zich opwerken maar ziet zich genegeerd door de bedrijfsleiding. En thuis door zijn vrouw, die narrig en knorrig het huishouden bestuurt en blijkt te lijden onder het verlies van een van haar kinderen. De oudste zoon, die op het punt staat te gaan samenwonen maar nog niet zeker weet of ie dat wel met dat meisje wil doen. De zoon daaronder, player en puber, die standaard oorlog met alles en iedereen maakt. En jongste dochter Eva, die als lelijk eendje door iedereen genegeerd wordt en zelfs als muurbloempje niet geheel blijkt te slagen.
Dochterlief doet de aankondiging dat in het kader van scholierenuitwisseling er 2 weken een Duitse jongen in huis zal komen. Omdat standaard niemand naar haar luistert, wordt het gezin verrast als het even later inderdaad zo blijkt te zijn. De frisse , niet onknappe blonde Adonis zorgt voor een complete reset van het gezin: van liefdadigheid tot meditatie, van coming out tot sexueel ontwaken:  er gebeurt plots van alles. Waarvan veel ten goede lijkt te keren. Lijkt.

Knusse film, met dat lekker ongemakkelijke Nederlands gezinsgevoel. Plus heerlijk ondersteunende muziek van onze goede bekende Djurre "Awkward I " de Haan. Erg prettige film,

dinsdag, september 03, 2013

Black's game (Svartur á leik) - Oskar Thor Axelsson

Black's game op IMDb
Recht-toe-recht-aan misdaaddrama. Jongen maakt stomme fout, jeugdvriend wil hem helpen met de oplossing. Maar dan moet ie wel wat voor m doen.
U snapt het: de eerste stappen in de wereld van de misdaad zijn gezet en het gaat van kwaad tot erger. Al snel zijn de mannen de grootste drugsbazen van Reykjavik. En da''s nog niet genoeg.

Het moet wel mis gaan, dat snapt u. En u snapt ook welke overwegingen onze held gaat maken als ie ziet wat ie allemaal heeft aangericht. Zo'n film.

maandag, september 02, 2013

Borgman- Alex van Warmerdam

Borgman op IMDb
Aangenaam verrast was ik toen eerder dit jaar de geruchten gingen dat Alex van Warmerdam kans maakte op een Palm in Cannes. Zijn eerdere films hebben me altijd goed ge-entertaind/geentertaint/geëntertaind. Bijzondere doses absurdisme gekoppeld aan uitermate subtiele en gestileerde humor.

Dat absurdisme, dat is er nog steeds. De humor lijkt verdwenen, Borgman is een ronduit grimmige film. (Ja, dat bijvoeglijk naamwoord is grappig bedoeld.) . Die wat serieuzere, wat spannender sfeer maakt ook dat ik niet meega in de juichende reacties op de film. Ik mis een duidelijke keuze: Of suspense, of absurdisme , of humor, maar niet iets wat ergens tussenin blijft hangen. Ik weet dat ik daarmee een van de weinige ben, de film krijgt lovende kritieken.

Ondergronds, in het bos, blijken enkele landlopers te wonen. Ze hebben een signaleringsnetwerk opgezet: als "de mens' hen komt bedreigen , vluchten ze de woonwijken in.
In een van de luxere woonwijken woont een jong stel in een protserige villa. Als Borgman (een van de zwervers) bij ze aanbelt en vraagt of hij zich met een bad mag opknappen, barst de bewoner in woede uit en molesteert de aanbeller. De vrouw des huizes voelt zich schuldig en biedt hem heimelijk en tijdelijk het tuinhuisje aan om te kunnen herstellen van de opgelopen klappen.
Dat is het begin van de steeds verder gaande infiltratie van de zwerver en zijn kompanen in het leven van the happy few. Het wordt spannend, het wordt bloederig, het wordt raar.

Waar van Warmerdam opnieuw in geslaagd is, is een spraakmakende film maken. Van geen enkele recensie valt voldoende chocola te maken of te snappen wat voor film het eigenlijk is. U voelt hem al aankomen: oordeel zelf.

zondag, september 01, 2013

The perks of being a wallflower - Stephen Chbosky

The perks of being a wallflower op IMDb
Behoorlijk goede film. Enkele onvolkomenheden in de vorm van een bocht in het verhaal veel te kort afsnijden, maar de pointe van het verhaal komt goed over. Zeer goed. Me dunkt een film die adolescenten zeer kunnen waarderen.

Charlie is een highschool-brugpieper. Strak langs de muren gaan zijn wandelingen van klaslokaal. Ondanks dat hij de antwoorden op de vragen van leraren weet, steekt hij geen vinger op maar schrijft ze op zijn blocnote. Te verlegen, te bang om uit de toon te vallen.
Patrick zit op dezelfde school, maar juist in het eindjaar. Patrick is onbeschroomd, althans ten dele. Hij durft alles: zet leraren voor schut, verkleedt zich voor theatershows en is de clown van het plein. Wat hij niet durft echter, is onverschrokken zeggen dat hij homosexueel is. Dat is blijkbaar nog steeds not done in de 21e eeuw op een Amerikaanse highschool.
Sam is zijn stiefzus, Sam is mooi en onbereikbaar. Althans, voor een brugpieper. Niet , zo wil het verhaal, voor vele andere mannen in en om de school.

Coming-of-age dus, en hoe. Patrick en Charlie ontmoeten elkaar en de jongste wordt onder de vleugels van de oudere ingewijd in schoolfeestjes, blowen, kunst en cultuur en uiteindelijk ook een beetje in de meer opwindende vorm van mond-op-mond-beademing.

Het lijkt crescendo te gaan met Charlie, maar bikkelhard nadert het einde van het schooljaar, het moment dat Patrick en Sam klaar zullen zijn met deze school en zullen verhuizen voor hun studie. Dan breekt er iets.

Mooi gespeeld, zelfs van zij van Harry Potter, maar vooral van hij van "We need to talk about Kevin". Ezra Miller blinkt uit in een uitermate vrije rol.
Tenslotte, voor de fijnproever: prima soundtrack door de film heen. Veel Smiths, beetje L7 , Cracker etcetera en tenslotte een heel bekende onbekende artiest met 2 verschillende ogen en een soort Berlijn-periode. Zuks.

Le Passé - Ashgar Farghadi

Le Passé op IMDb
Boeiende film. Goed ook, maar niet zo goed als zijn vorige.

Dat was mn eerste korte twitterreactie gister na het zien van deze film. Ook nu, een dag later, is ie bij mij toch iets minder ingezonken dan "A separation" deed. Maar vergis je niet: ook dit is een knappe en sterke film. Op de poster wordt vermeld dat de vrouwelijke hoofdrolspeelster op Cannes beloond werd met een Palm, terwijl mijn idee is dat die prijs naar Ahmad, de mannelijke hoofdrolspeler had moeten gaan. Zo beminnelijk, zo begripvol en zo oprecht emotioneel speelt hij, dat je bijna gelooft dat ze niet meer bestaan.

Ahmad landt in Frankrijk, na een vlucht vanuit Teheran. Al snel blijkt wat het doel van zijn reis is: hij moet morgen met zijn ex-vrouw de scheidingspapieren ondertekenen en mag dan terug naar zijn land.
Ahmad is een begripvolle man, weerstaat de beschimpingen van zijn ex en zoekt direct contact op met zijn voormalige stiefdochters (overigens is dat ook de wens van zijn ex, want zij kan ze niet helemaal aan).

Het wangedrag van de oudste stiefdochter is niet louter puberaal. Er ontvouwt zich een dieper verhaal: de nieuwe vriend van haar moeder, de zelfmoordpoging van diens eerste vrouw, de plek van iedereen in een nieuwe gezinsstructuur : alles wankelt en alles is onzeker. En Ahmad dient als het loodsmannetje, dat van grote boze vis naar grote boze vis zwemt. En dat doet ie goed, heel goed.

Emotionele film, met fraaie verwijzingen naar cultuurverschillen tussen oost en west, tussen man en vrouw, tussen ouder en (stief)kind. Tussen iedereen eigenlijk. Kun je nagaan hoe goed "A separation" was, als ik deze daar nog achter rangschik...

Sun Children (aka Khorshid/The Sun) - Majid Majidi

Sun Children op IMDb (7,1)   Sun Children op Moviemeter (3,71) Deprimerende film, ondanks dat ie voortdurend naar het licht toe werkt. Natuu...