Shadow Dancer op IMDb
Oorlogsfilms heb je er in soorten en maten. In ons land zijn we nogal gepreoccupeerd met WO-II, Amerikanen hebben dat met Vietman. Ikzelf heb de meer virtuoze varianten gezien als ze handelden over het Ierse conflict: de British occupation, de riots in Belfast en omgeving. Het heeft een aantal knappe films opgeleverd.
Degene die ik hier beschrijf , is van het ingetogener soort. Weinig schieten en opstanden, maar de "Troubles" zijn overal aanwezig.
Collette, een jonge Ierse moeder, zit in een web van verzetsfamilies. Haar broertje is jaren geleden door de bezetter vermoord, haar broers hebben dat blijkbaar opgevat als uitnodiging tot wraak. Collette wordt gedwongen mee te doen, terwijl ze liever thuis een goede moeder voor haar kind wil zijn.
Ze wordt uitgekozen om een aanslag op de Londonse metro te moeten uitvoeren. Aanslag mislukt, Collette wordt gepakt maar de good cop van dienst ziet haar worsteling. Hij biedt haar een uitweg: lever ons de breinen achter dit verhaal en jij gaat voorgoed vrijuit, nieuwe identiteit en al.
Lijkt an offer you can't refuse, maar wat als die breinen nou net je broers zijn?
Er ontspint zich een boeiend verhaal, dat tot en met de aftiteling ruimte voor interpretatie open laat. Wie is goed, wie is slecht? En wie gaf nou eigenlijk welke opdracht?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
C'e ancora domani (aka There is still tomorrow) - Paola Cortellesi
C'e ancora domani op IMDb (7,8) C'e ancora domani op Moviemeter (3,67) Een schoonheid van een film. Verhaal is sterk. Beelden zijn...
-
No one can brush my hair like the wind op IMDb (6,5) Licht-poétische Italiaanse film die bij velen in het bakje "moeilijk" zal v...
-
Caged op IMDb (4,9) Caged op Moviemeter (2,74) Vanwege het volgen van een serie namen we weer kortstondig een abonnement op Videoland. Daa...
-
I am all girls op IMDb (5,6) I am all girls op Moviemeter (3,18) Mensenhandel. Een van de laagste manieren van misdaad die er bestaat, in ...
2 opmerkingen:
Klinkt goed, doet wat denken aan Zwartboek. Klopt dat?
Peter
klopt, ten dele. In Zwartboek lag ook nog iets teveel de nadruk op het machtsvertoon van de soldaten en op de ondermijnende actie.
Deze is een stuk ingetogener, maar loopt inderdaad wel min of meer langs dezelfde lijnen.
Een reactie posten