dinsdag, april 29, 2014

Diplomatie - Volker Schlöndorff

Diplomatie op IMDb

Film zoals film bedoeld is, wat mij betreft. Vertel een verhaal , al dan niet waargebeurd. Maak gebruik van beperkte ruimte. Laat het script, laat de taal het werk doen. Verlang van je hoofdrolspelers dat ze acteren. Acteren dat het van het scherm afdruipt, zo intens moet de rol zijn. Dat men in de zaal meevoelt met de twijfel dan wel de bravoure van de acteur.
Ik heb intens genoten van deze film. Gewoon, binnen de anderhalf uur. Dat mag dan ook, als het maar overkomt.

1944. Warschau is net vernietigd. Parijs staat eenzelfde lot te wachten nu de oprukkende geallieerden de door de Duitsers bezette stad naderen. Generaal Dietrich von Choltitz bereidt zich op zijn hotelkamer voor om de bevelen te geven om de hele stad te laten exploderen.
Alle bruggen, het Louvre, de poten van de Eiffeltoren, de Arc de Triomphe: alle belangrijke gebouwen van de stad zijn omgord met explosieven. Op het bevel van de generaal ontploft de stad, zal de Seine vervolgens overstromen en sterft het leeuwendeel van de anderhalf miljoen inwoners.

Plots staat er een man in de hotelkamer. Hij blijkt Zweeds, hij blijkt diplomaat met een voorliefde voor Parijs. Hij begint op de generaal in te praten. Zacht en vriendelijk, edoch masserend genoeg om de generaal geïrriteerd zijn weerwoord te ontlokken. Een diplomatiek spel ontspint zich, sterk lijdend onder een race tegen de klok.

Schitterend. Dus.

maandag, april 28, 2014

&Me - Norbert ter Hall

&Me op IMDb
In aanzet heel interessant, maar het komt er onvoldoende uit. Op papier moet het ook heel wat hebben geleken : een driehoeksverhouding in Brussel, tussen mensen van 3 verschillende nationaliteiten die allen voor het Europese Parlement werken.

In Duitsland viert Eduard zijn afscheidsfeestje, hij krijgt een hoge post in Brussel.
In Spanje zegt Edurne haar moeder en broer vaarwel, ze gaat in Brussel werken aan een Europees project.

Ze ontmoeten elkaar nogal ongelukkig, samen op de gipspoli neemt hun relatie al een voorzichtige aanvang. Ze kunnen het goed met elkaar vinden, dus al snel trekt zij bij hem in, zijn appartement leent zich ervoor.
In de gangen van het parlement lopen ze regelmatig de gestalte van Richard tegen het fraaie lijf. Eduard kan steeds moeilijker zijn homoseksuele gevoelens verstoppen voor Edurne. Zij kan op haar beurt (sorry) steeds minder de aantrekkingskracht van nummer 3 weerstaan.

Voor mijzelf eindigde de film niet geheel zoals ie volgens mij had gekund.Volgens mij ook had er meer ingezeten als de onvrede van de 3 met de permanente Brussel-Straatsburg - verkeersstroom wat meer was uitgediept. Maar dat vind ik dan he...

zondag, april 27, 2014

Sleeping Beauty- Julia Leigh

Sleeping Beauty op IMDb
Prima film voor een futloze avond. Vrij plat verhaaltje, ongecompliceerd naar een climax toewerkend.

Lucy is een studente als vele anderen. Gretig van plan de wereld te vinden, maar ondertussen sappelend met bijbaantjes, met de zoektocht naar sex en liefde, met mot maken met de huurbaas.
Via een advertentie komt ze aan een nogal afwijkend bijbaantje. Ze wordt een soort erotisch hostess, waarbij ze aanvankelijk slechts schaars gekleed diners serveert maar als dat goed blijkt te gaan wil de organisatie haar voor iets anders inzetten.
Ze krijgt een drankje te drinken waardoor ze een aantal uren in slaap raakt. In die uren laat de organisatie gasten alles met haar doen wat ze willen, maar er is een grens: penetratie is verboden, dat zou misbruik zijn.
Het betaalt goed, Lucy kan de nare huisbaas gedag zeggen en een fijne flat betrekken. Maar: hoe langer dit duurt , hoe meer ze eigenlijk wil weten wat er met haar gebeurt tijdens die slaapdiensten.
Helaas, de organisatie zegt de privacy van haar gasten -veelal mannen op leeftijd-  te moeten waarborgen, dit om chantage te voorkomen. Lucy, u snapt, neemt daar niet direct genoegen mee en gaat op onderzoek uit.

Intrigerende hoofdrolspeelster, deze Emily Browning, ze geeft de wirwar in haar hoofd uitstekend gestalte. Verder is de film, zoals genoemd, vrij plat en eendimensionaal.

vrijdag, april 25, 2014

Jobs - Joshua Michael Stern

Jobs op IMDb

Laat ik beginnen met de bekentenis dat ik geen gelovige ben. Ik ben niet van de volgelingen die alles wat Steve Jobs maakte met open mond aangaapten en bejubelden. Dingen zijn maar dingen , denk ik dan (makkelijk standpunt, geef ik toe, maar da's het voordeel van vrij zijn van de last van materialisme) .

Deze film beschrijft de carrière van de gesjeesde student die een miljoenenbedrijf uit de grond stampte. Die lyrisch werd gekenschets als innovator, als briljante vormgever van een nieuwe maatschappij. Gelukkig waakt men ervoor een hagiografie te maken, gelukkig blijken ook 's mans onkunde in de menselijke omgang en 's mans verbetenheid voor koesteren van zijn eigen productjes hier een belangrijke rol te spelen.
Het is aan die balans te danken dat de film niet vervelend wordt, dat ie ook net niet te lang duurt. Rise and fall, and rise again. Zoiets. Van klussen in de garage tot meetings in de boardroom: u kunt het allemaal volgen.

M.i. is het sterk van uw Apple-adeptie afhankelijk hoe u de film waardeert. Ik kon hem wel hebben, maar ik ben dan ook niet zo merkentrouw.

donderdag, april 24, 2014

Now you see me - John Leterrier

Now you see me op IMDb
Er zijn van die films waarbij je vooral op de line-up afgaat als je m gaat ziet. Een sterrencast nodigt uit om films te gaan zien die je anders thematisch zou overslaan. Zoals deze: Michael Caine, Morgan Freeman, Woody Harrelson en nog een clubje bekende gezichten. Kan bijna niet tot miskoop leiden, denk je.

Toch wel hoor. Niet dat het nou over de gehele linie slecht was, maar het plot was te mager en te weinig verrassend om goed te scoren. Wie van visueel spektakel houdt, komt overigens ruim aan de trekken.

Vier illusionisten worden door een mysterieuze onbekende benaderd voor een grootschalig project. Een jaar later blijkt dat te behelzen dat ze vanuit een podium in Las Vegas een aantal grote kraken voorbereiden bij financiële instellingen. Uiteraard maken ze daarbij stuk voor stuk gebruik van hun "mentalist skills" . Manipulatie en bedrog, maar dan als beroep.
Ze worden op de huid gezeten door een sullige rechercheur en de aan hem toegewezen bevallig Franse Interpol-dame. Dat wordt wel wat, dat voel je.
Derde verhaallijn is die van de gesjeesde illusionist die thans zijn brood verdient met het ontmaskeren van andermans trucs en shows. Morgan Freeman neemt dit op zich, hij voldoet aan de verwachtingen. Punt.

Zoals gezegd: deze film draait om het visuele. Ik zal m dan ook niet afraden, als je daar een beetje van bent..En ik zal je vast verklappen dat deel 2 in de maak is..


woensdag, april 23, 2014

Rebelle- Kim Nguyen






 Rebelle op IMDb

Kindsoldaten. Een gruwelijk verhaal. Zo ook deze film.
De hoofdpersoon vertelt aan haar ongeboren kind haar gruwelijke verhaal.

Echt Afrikaans, dus zeer vertellend en zeer beeldend gebracht. Niet altijd prettig, maar het valt te linken aan de continue actualiteit. Horror, maar dan anders


Eden - Megan Griffiths

Eden op IMDb
Waargebeurdje. Trieste verhaal van ontvoerde tienermeisjes die worden ingezet voor de seksindustrie.

Erg veel meer valt er niet over te vertellen. De 16 jarige Hyang Jae wordt bij een van haar eerste stiekeme stapavondjes ontvoerd door een man die haar aanspreekt in de bar.
Ze komt in een geoliede organisatie terecht: vanuit een afgelegen boerderij ergens op de plains worden de dames naar de afspraken gereden. Geen centimeter speelruimte is er voor ze, opgesloten leiden ze hun leven.
Hyang Jae wordt, onder haar "artiestennaam" Eden populair bij de klanten maar ook bij de criminelen van de organisatie zelf. Ze werkt zich op en ziet dingen die ze liever niet wil zien.

Naargeestig, maar niet eens een slechte film.

Wadjda - Haifa Al-Mansour

Wadjda op IMDb
Innemende film, hoe zwaar het onderwerp ook.
Wadjda is een schoolmeisje. Maar Wadjda is een beetje onaangepast.
Ze woont in Saudi-Arabië maar ze lijkt niet van plan de daar heersende meningen over de rol van de vrouw voetstoots aan te nemen. Dat uit zich op vele wijzen, maar vooral in haar vastberadenheid om te leren fietsen ("wat nou : meisjes fietsen niet want dan kunnen ze hun maagdelijkheid verliezen") .

Ze verzint manieren om geld te verdienen: ze maakt armbandjes die ze verkoopt, ze speelt slim bemiddelaar tussen mensen die daarvoor willen betalen maar wordt pas echt enthousiast als ze ziet dat ze het benodigde geld in één keer bij elkaar kan krijgen als ze de koran-voorleeswedstrijd wint.
Op slag verandert ze haar rebelse houding naar een schoolse, alles om maar mee te mogen in het leesklasje en zo die prijs te winnen.

Op het thuisfront is ze , naast genoemde lastpak, ook steun en toeverlaat van haar moeder. Hoewel die "de mooiste vrouw van het land' wordt genoemd, dreigt ze toch haar status als eerste vrouw van haar man te verliezen. Die staat op het punt om óók te huwen met een iets jongere blom. Dat kan daar,  Wadjda blijft haar moeder opmonteren. Dat helpt.

Heerlijke glimlachmomenten zitten her en der in de film verstopt. Het is Kruimeltje of Pietje Bell, maar dan tegen de achtergrond van de vrouwenonderdrukking in het Midden-Oosten. Fijne film.


zondag, april 20, 2014

Después de Lucia - Michel Franco

Despues de Lucia op IMDb
Even zat ik fout. Even dacht ik op een oeverloos trage Zuidamerikaanse cultmovie te zijn gestuit. Langgerekte shots, overbodige autoritten lijken weer de richting van een moeilijk-doen-op-niets-af film op te gaan. Niets is minder waar.

De aanloop van de film is nodig om te laten zien waar de beide hoofdrolspelers (vader en dochter) staan : ze verhuizen - na het dodelijk verongelukken van vrouw/moeder - naar een andere stad om het verschrikkelijke te vergeten. Vader start een nieuw restaurant, dochter gaat naar een nieuwe school.
Alle voortekenen zijn goed: vader komt aanvankelijk moeizaam op gang, Alejandra lijkt meer succes te hebben bij haar nieuwe start. Dat is ook alles wat vader eist (en biedt overigens) : ze moet het goed doen op school.

Hier ergens gaat het mis: Alejandra maakt vrienden, gaat naar een feestje, gaat in op avances van een van de jongetjes van de klas, maar die blijkt hun avontuurtje te hebben gefilmd op zijn mobiel. Al snel gaat dat filmpje het schoolplein rond en beginnen de pesterijen. Het gaat van kwaad tot erger: ze raakt geïsoleerd, ze wordt vernederd en uiteindelijk, tijdens een schoolreisje, zelfs verkracht. Ze verdwijnt.
School in alle staten, vader in alle staten. Langzaam maar zeker ontrafelt men het verwerpelijke gedrag van de klasgenoten. Maar daarmee hebben ze Alejandra nog niet terug. Vader onderneemt zelf actie.

Meeslepend verhaal, godsliederlijk actueel zelfs als je de pestdiscussie in ogenschouw neemt. Bij vlagen gruwelijk en plaatsvervangend beschamend. Maar wat goed om dit zo in beeld te brengen. Iedereen die ook maar iets meent aangaande de "stop pesten"discussie moet proberen deze film te zien.


Italy: love it or leave it - Gustav Hofer/ Luca Ragazzi


Italy: Love it or leave it op IMDb
Heerlijke documentaire. Betrapte mezelf erop dat ik stiekem wel een beetje Italofiel ben, met zoveel plezier bekeek ik deze roadmovie-achtige documentaire door het Medittarene schoon. Ben zelf inmiddels 3 keer in het land geweest, maar ik zie nog veel meer mogelijkheden.

Luca en Gustav wonen in een Rome. Samen. Ze moeten hun flat verlaten en dat zet ze aan het denken: moeten en willen we nog wel in Italie wonen? Moeten we niet verhuizen naar het hippere en ruimdenkender Berlijn.
Ze  beslutien een rondreis te maken door het land om plussen en minnen tegen elkaar af te wegen. Het klimaat zelf versus het leefklimaat. De Italiaanse mentaliteit van nu versus de mentaliteit van vroeger. Het eten, de koffie, de stranden, de maffia, de kerk, Berlusconi

Cliché na cliché komt te voorschijn: langzamerhand moeten de mannen hun keuze bekend maken. Ik vond het heerlijk om mee te mogen reizen door dit prachtige, doch zeer tegengestelde land.

woensdag, april 16, 2014

Noah - Darren Aronofsky

Noah op IMDb
Deze week was niet goed voor mijn relatie met meneer Aronofsky. Ik heb toch enkele forse stukken van mijn hoge achting voor deze regisseur moeten afknippen. The Wrestler en Black Swan houden hem nog in de lucht, maar The Fountain en nu weer Noah maken m wel een deel minder gewaardeerd. Jammer, ik ben ervan overtuigd dat ie een aparte kijk op de wereld heeft , maar het niveau is te wisselvallig.

Deze film is 3D, deze film is spektakel, deze film is recht door het midden. Weinig aan toe te voegen als beschrijver van films: of je gaat hier vol voor, of je vindt het weinig boeiend.
Ik? Ik vond het zonde van mn 2,5 uur zittijd in de mooiste bioscoopzaal van het land. M.i. dus echt voor liefhebbers.


dinsdag, april 15, 2014

Nordvest- Michael Noer

Nordvest op IMDb
"Go west, young man" . De kreet werd gebezigd tegenover jongeren die een succesvolle toekomst zochten. Zo oud als de weg naar Rome.   Als je in de richting Noordwest loopt, dan gaat het blijkbaar net niet helemaal goed. Je loopt net iets uit de juiste richting.

Casper is er zo een. Hij zoekt succes maar vindt dat slechts in het plegen van inbraken. Kruimeldiefje is hij, z'n spullen levert ie af bij een sjacheraar. Geen vetpot, maar hij kan sparen en het armlastige gezin waar hij uit vandaan komt enige verlichting geven.
Als hij door een schimmig figuur aangesproken wordt om een lucratief klusje te verrichten, ruikt hij zijn kans. Hij ontworstelt zich aan het krabbelwerk en rolt bijna vanzelf in een veel beter geoliede maar ook veel riskantere criminele organisatie.
Het gaat hem goed, zijn misdaadcarriere begint ergens op te lijken. Totdat hij zijn broer erbij betrekt om een cokehandeltje op te zetten en totdat zijn oude spullen-afnemer komt vragen waarom hij nooit meer iets voor hem doet. Een bende-oorlog is het gevolg. Een bende oorlog.

Niet hartstikke goed, maar ook niet vervelend als film.

zondag, april 13, 2014

Ida- Pawel Pawlikowski

Ida op IMDb
Als jong weesmeisje is Ida in het weeshuis van een klooster beland. Ze is daar verder opgevoed in de strenge leer en staat nu -vroege jaren 60- op het punt haar gelofte af te leggen en "voor het leven" in te treden als non.
Moeder-overste vraagt haar, voordat ze die stap zet, contact op te nemen met haar tante om aldus haar levensverhaal alsnog te horen.
Hoe is Ida in dat klooster beland? Waarom heeft haar tante haar daar niet uit gehaald? Ida belooft de reis te maken en zoekt haar tante op. Die is aanvankelijk nogal afstandelijk, later zal blijken waarom.
Net voordat Ida terugreist naar het klooster en definitief afscheid neemt van het leven erbuiten, ontdooit de tante en begint een zoektocht naar het verleden. De tweede wereldoorlog is de bron van al haar ellende, haar joodse afkomst verrast haar. Maar verklaart veel. Ze gaan op zoek naar de diaspora van de familie.
Zal het Ida lukken haar verleden te plaatsen en vrede te hebben met haar bescheiden rol in dit aardse leven? Tante pusht het een en ander, Ida wikt.

Schitterend in beeld gebracht hoe deze fraai geboetseerde kloosterzuster twijfelt in en aan haar devotie. De film is zwartwit, de film is zwijgzaam, de mensen zijn hard en kil.
Een heerlijke filmhuizer dit, film naar mijn hart. Prachtig !


The Fountain- Darren Aronofsky

The Fountain op IMDb
Nog deze week roemde ik bij een vriend de visie van Darren Aronofsky. Juist zijn regie zou voor mij de reden zijn om binnenkort toch het epos "Noah" te gaan kijken. Het is dan wel wrang dat ik nu - op verzoek van weer een andere vriend- de dvd van deze film bekeek. Waar ik zijn gedachtenkronkels in andere titels wel kan bevatten, vond ik Aronofsky's gedweep met het bovenaardse hier een stukkie te ver gaan.

De film gaat over de fontein der jeugd, de boom des levens. Wie van de boom schors eet of sap drinkt, verkrijgt het eeuwig leven. De boom staat - aldus de mythe- in een oude Maya-tempel verscholen in de Mexicaanse bossen.
In het nu kijken we naar Tommy Creo, een arts die experimenten uitvoert op apen om te kijken of hij tumoren kan bestrijden. En laat nu net zijn eigen vriendin een tumor in het hoofd hebben, in een behoorlijk ver gevorderd stadium al.
We switchen naar de 16e eeuw, de tijd van de Spaanse inquisitie. Ook daar strijdt ridder Thomas (!) de strijd voor het eeuwig leven, dit om zijn koningin te redden voordat die onder de katholieke strafhamer komt.

Die verhaallijnen lopen dus een beetje door elkaar, de acteurs zijn blijkbaar van alle tijden (denk aan Cloud Atlas). Dit is er een voor de liefhebber, ik ben er helaas net effe te "down to earth:" voor.

zaterdag, april 12, 2014

Toegetakeld door de liefde- Ari Deelder

Toegetakeld door de liefde op IMDb
Tweede film van de avond ging ook al over obsessieve liefde.
In dit geval die van de writers-blockende schrijver Arie , een prettig waanzinnig gespeelde rol van karakteracteur Raymond Thiry . Arie ontwikkelt in zijn hoofd een passionele relatie met tramchauffeuse Sonja.
Dagelijks staat ie bij de halte om een kaartje te kopen bij de vuurrode bestuurster. Ze dóét wel vriendelijk, vindt ie, maar ze zet geen stappen. Dat doet ze wel bij de dikke , die door Arie steeds als "de directeur" wordt beschreven.
Door de verliefdheid lukt het Arie wel weer woorden op papier te krijgen, hetgeen iets aan lucht geeft in de verhouding met zijn uitgever, maar aan de andere kant wordt hij steeds wanhopiger. Hij begint Sonja te volgen, hij begint zijn leed te verdrinken, hij krijgt moeite met zijn huisbaas.

Aftakeling , toetakeling, onttakeling. Thiry geeft het goed weer.
Verder vond ik de film niet al te indrukwekkend, moet ik toegeven.

Paradies : Hoffnung - Ulrich Seidl

Paradies: Hoffnung op IMDb
Te leven in de wrange werkelijkheid van het paradijs van regisseur Ulrich Seidl, het kan geen pretje zijn. Zijn "geloof, hoop en liefde" trilogie kenmerkt zich door een net niet veroordelende kijk op de maatschappij die we geworden zijn. In deel 1 bezong hij de liefde van oudere Europese vrouwen voor mooie Afrikaanse mannen, in deel 2 bespiegelde hij het doorgeschoten geloof van een vrouw die doet alsof de ontzuiling nimmer heeft plaatsgevonden.
In het derde deel draait het om dochter Melanie. Haar moeder komt de gehele film niet in beeld, die is immers op mannenjacht in Kenia (deel 1). Melanie wordt door haar strenggelovige tante (deel 2) naar een jeugdkamp gebracht: een zomer lang gaat ze proberen af te vallen, door middel van gedisciplineerde begeleiding en veel beweging.
Melanie is 13, is maagd en met dat laatste vormt ze een uitzondering op de meisjes die bij haar op de kamer zitten. Gesprekken gaan dan ook over de teleurstellende eerste liefdes, Melanie zelf denkt nooit zo ver te komen en walgt er zelfs een beetje van.
Totdat ze een aantal keren op controle is geweest bij de bedrijfsarts van het kamp. Een lieve, niet onaantrekkelijke man van middelbare leeftijd: stukje bij beetje schuift Melanie haar scrupules aan de kant en begint een schema van avances op te bouwen.
Met de grootst mogelijke moeite weerstaat de man deze pogingen, maar het heeft wel tot gevolg dat de obsessie langzamerhand kantelt. Waar zij begon, is hij gaandeweg steeds meer in de ban.

Bij vlagen wordt je naar van de sfeer die Seidl neerzet, maar ik beken eerlijk dat ik dat juist schitterend vind. Desolater wordt het niet , in die lange lege gangen van dat kamp. Eenzamer wordt het niet, in dat ondanks alles optimistische meisjesbrein. Beschaafder wordt het niet , in de remmingen die de arts zichzelf net aan weet op te leggen.
Prachtfilm!

vrijdag, april 11, 2014

Call Girl- Mikael Marcimain

Call Girl op IMDb
Jaren 70, de periode van vrije seks en dito moraal. We kijken rond hoe dat toen in Scandinavië ging.
Er wordt gesproken over steeds ruimhartiger wetgeving, maar in werkelijkheid liggen de zaken gecompliceerd.

Een dure hoerenmadam maakt gretig gebruik van de mazen in de wet, ze recruteert jonge meisjes uit opvanghuizen die ze , naast financiële voorspoed, ook veel meer vrijheden biedt dan die meisjes met hun dagelijkse groepsleiding ervaren.
Dat mondt uiteraard uit in een rol als oproepkracht op feestjes van zakenlui en politici, die maar al te gretig aan de jonge meisjes frunniken.
Een rechtgeaarde politie-agent wil deze misstand aanpakken, maar stuit op conflicterende belangen binnen politie-apparaat en binnen de gevestigde politiek. Dat moet wel uitlopen op een confrontatie.
Duurt eerlijkheid het langst of wint de lange arm het weer eens?

Sterke film. Niet echt plezierig, maar wel sterk.


woensdag, april 09, 2014

Sherlock Holmes : A game of shadows - Guy Ritchie

Sherlock Holmes: A game of shadows op IMDb
Voordat we op "play" klikten vroegen de dame en ik onszelf af of we deze nu al gezien hadden, ja of nee. Blijkbaar leken poster, verhaal, hoofdrolspelers en titel dusdanig veel op elkaar dat we ons dit afvroegen.
Min of meer terecht, zo bleek achteraf. Min omdat het wel degelijk een andere titel was, meer omdat het qua beleving hetzelfde was als de eerste film. Of zelfs iets minder.

Wat mij betreft in ieder geval een volstrekt overbodige film: er te dik bovenopgelegde humor. Ietwat geforceerd beeldgebruik bij de vooruitziende blik van de detective.

Holmes en Watson bevechten in dit deel een man die uit is op wereldmacht. Hij is hoogleraar en een gezien notabele, doch weet zijn foute activiteiten knap te maskeren. Als hij een wapenindustrie op blijkt te bouwen, wordt het tijd voor actie door het trio Downey, Law en Rapace.

Voor de liefhebber, deze.

dinsdag, april 08, 2014

Snowpiercer - Joon-Ho Bong

Snowpiercer op IMDb
Ik ben forens en behoorlijk geporteerd van treinen.
Ik ben an sich wel geporteerd van de nihilistische gedachte dat we de wereld op onze manier naar de verdommenis helpen.
Ik ben wel van de zwarte scenario-films.

Reden genoeg om Snowpiercer te gaan reden, reden genoeg om ook hem overall met een voldoende waardering te belonen. Uiteraard zitten er zaken in die mij niet aanspreken (te veel realist en dus te weinig sciencefiction-gevoel). Uiteraard zat er voor mij veel te veel geweld in de film om normaal op mn stoel te zitten, maar als ik het uitleg dat het geweld functioneel was omdat de revolte van de onderdrukten slechts met geweld gemaakt kon worden, dan kan ik het billijken.

De film is gebaseerd op een boek waarin 2014 nog de toekomst was. In de toekomst die wij thans nu noemen brengt de maatschappij stoffen aan in de atmosfeer om de voortschrijdende opwarming van de aarde tegen te gaan. Het pakt verkeerd uit: dit CW7 - middel is overactief en bevriest de gehele aarde. De mensheid , de flora en fauna: alles sterft uit.
Alles? Nee, één kleine groep mensen weet aan boord te geraken van een trein die volcontinu over de aarde raast. Elke omloop duurt een jaar.

We schrijven 2031. De groep zit al 17 jaar in de trein, er heeft zich een klassenmaatschappij ontwikkelt: van achter naar voor loopt dat van machthebbers, happy few, volgelingen, werkenden tot achterin de laagste klassen: de bezitslozen, de onderdrukten, die leven op een door de leiding verstrekt dagelijks blok proteïnen.

Dat vraagt om opstand. Die opstand dient goed voorbereid omdat de treincompartimenten afgescheiden zijn en bovendien goed beveiligd. Maar nood breekt wet, honger maakt ongedurig. De revolte breekt uit. Zal het Curtis lukken om zijn eigen volkse favoriet Gilliam aan de macht te krijgen?

Visueel sterke film, indringend plot ook. Met een beetje mitsen en maren vond ik het desondanks een boeiende film. Te boeiend om met zn tweeën in de zaal te zitten in ieder geval. Negeer de potsierlijke rol van Tilda Swinton, ga het gewoon proberen. Wie weet echt een film voor jou..


vrijdag, april 04, 2014

Après Mai - Olivier Assayas

Apres Mai op IMDb
Het komt er niet helemaal uit wat mij betreft, maar in beginsel is dit een hele mooie film. Een coming of age - verhaal met zowel een romantische als een maatschappelijke inslag. Wie heeft dat nog?

We schrijven 1968. Parijs. Mei. U weet voldoende.
Een club jonge studievrienden staat voortdurend op kruispunten. Keuzes willen ze maken: politieke keuzes, liefdeskeuzes en carrière-keuzes. Voor enkelen onder hen is dat makkelijk: wat hen bindt, is de weerstand tegen het harde politie-optreden in de studentenprotesten. Plak- en graffiti-acties, demonstraties en blokkades: het gaat van kwaad tot erger en loopt uiteindelijk uit de hand.
De vriendengroep versplintert: enkelen blijven de keuze voor radicale politiek maken, anderen - onder wie onze jonge held Gilles- twijfelen meer over een artistieke toekomst. En over meisjes, heel veel meisjes.
Van die Franse meisjes, die de zomer en het bohemien-gevoel aan de bevallige billen hebben hangen.
Gilles verspeelt zijn belangrijkste twee liefdes, hij ziet zich geconfronteerd met problemen die voortkomen uit zijn activistische achtergrond, maar hij zet door: stukje bij beetje verovert hij erkenning als aankomend kunstenaar. En u snapt, dan komen die meisjes ook wel terug.

Een verhaal over keuzes, een verhaal dat erg doet denken aan de recente film "No' maar in de verte ook wel iets weg heeft van de beginselen van het onnavolgbare "La Meglio Gioventu". Lang niet zo goed, maar in die richting moet u wel denken.

woensdag, april 02, 2014

August: Osage County - John Wells

August: Osage County op IMDb
Het enige woord voor films als deze is: ambivalent. Ik waardeerde een aantal zaken zeer, maar er zat ook een stukje overdaad in, hetgeen ongeloofwaardigheid creëerde. En dat is jammer, want over het algemeen boeit deze film. Sterk acteerwerk ( voor mij was Julia Roberts dé ontdekking van de film, voor het eerst speelde ze meer dan het mooie plaatje en/of het schattige meisje). Fraaie beelden ook, het desolate landschap speelde een goede bijrol.
Eigenlijk toont de film de onttakeling van een familie. Of de onttakeling van Amerika, je mag alleibei invullen. In het laatste geval speelt het gezin de metafoor. Want het gaat van kwaad tot erger met de familie : moeder is ongeneeslijk ziek én medicijnverslaafd, vader is berustend én alcoholverslaafd, de drie dochters zijn elk op hun eigen manier ongelukkig (of hooguit: slechts ten dele gelukkig).
De familie komt samen op het moment dat vader verdwijnt. Hij doet het wel vaker, maar de situatie lijkt nu alarmerend. Blijkt zelfs, want het is echt mis. En de familie komt bij het begrafenisdiner tot een fatale clash: alle facades vallen af, alle zeer komt op tafel en niemand kan nog blijven zeggen dat hij/zij is wie hij is.

Dat stuk is sterk, echt sterk. En naar, zeer naar. Maar maakt van dit wrange vertelsel wel een mooie film.

J. Edgar - Clint Eastwood

J. Edgar op IMDb
Van (regisseur) Clint Eastwood is al lang bekend dat ie politieke ambities heeft. We weten - mede dankzij z'n films- ook een beetje in welke hoek hij het zoekt.
Niet zo gek dus dat hij een biopic produceerde over deze intrigerende, doch ook wel dubieuze figuur.

J. Edgar Hoover was min of meer de grondlegger van investigation-praktijken zoals we ze nu van CIA en NSA kennen. Een iets te recht(s)geaarde Amerikaan, voor wie de onkreukbaarheid voorop stond en de liefde voor Sam the Eagle centraal. Het land ging hem voor alles.
Dat uit zich ook in deze film. Di Caprio speelt hem rechtlijnig, gecompliceerd en zonder dubbele bodem. De man was plat, acteerde plat en toonde pas na het overlijden van zijn moeder enige diepere, menselijke emoties.
Dat is exact wat mij aan deze film dwarszit: natuurlijk is t van historisch belang om het ontstaan van de CIA en van de recherchepraktijken te zien, maar de mensen worden zo klinisch neergezet dat er geen betrokkenheid, geen affiniteit ontstaat. Althans: niet bij mij.


Sun Children (aka Khorshid/The Sun) - Majid Majidi

Sun Children op IMDb (7,1)   Sun Children op Moviemeter (3,71) Deprimerende film, ondanks dat ie voortdurend naar het licht toe werkt. Natuu...