dinsdag, maart 31, 2015

Tracks- John Curran

Tracks op IMDb
Categorie "Into the wild" , al is deze minder imponerend. Mooie plaatjes volop, heroïsch verhaal ook maar dat had wellicht in iets minder dan deze 2 uur gekund. Tenzij, en daar lijk het op, het de bedoeling van de regisseur dit als slowfood voor het oog te presenteren. Als juist die afkeer van de snelle maatschappij die de hoofdrolspeelster van de film ook als drijfveer gebruikt.

Robyn Davidson is een eigengereide Australische dame. Ze is vastbesloten om een reis te maken dwars door de woestijn , richting de oceaan. Een wandelreis wel te verstaan, met als enige metgezellen haar hond en enkele dromedarissen. Dat zijn de dieren die ze zelf heeft helpen africhten en die zo geschikt zijn om deze reis te maken.
Iedereen raadt het haar af, maar ze is vastberaden. Ze gaat. Ze weet zelfs sponsoring af te dwingen, waardoor een fotograaf van National Geographic haar op gezette tijden in de woestijn treft.

Zoals gezegd: heroïsch verhaal, waargebeurdje ook en prachtige beelden. We weten allemaal dat ze het zal halen, maar welk , ahum, water er daartoe naar de zee moet gaan we eerst ervaren.
Prima kijkgenot voor een maandagavond.

maandag, maart 30, 2015

Das Wochenende - Nina Grosse

Das Wochenende op IMDb
Niet geheel geslaagde verbeelding van het post- RAF trauma van Duitsland.
Als een oud- RAF lid na jaren in de gevangenis vrijkomt, wordt hij door zijn zus meegenomen naar een buitenhuis. Dit om langzaam weer aan zijn vrije status te kunnen wennen.
Om dat iets makkelijker te laten verlopen, nodigt ze twee oude vrienden uit die gaandeweg de film ook verwikkeld blijken in het RAF-verleden.
Naast de morele blik op het verwerken van de keuzes in het verleden ("Waar haalde je de moed vandaan? Hoe heb je zo met mensen om kunnen gaan? Wat dachten jullie eigenlijk toen? ") komt ook de persoonlijke kant van deze zwarte bladzijde naar voren.
De ex-gevangene Jens (Sebastian Koch) heeft zich al die jaren verraden gevoeld door zijn medestrijders en wil nu van zijn oude vrienden weten hoe het toen is gegaan, wie hem erbij heeft gelapt? Daarnaast komen de oudere intieme verhoudingen boven water en de dramatische gevolgen die dat in de mensenlevens daarna gehad heeft.

Zoals gezegd: niet geheel geslaagd. Geen slechte film, maar gezien het heikele onderwerp had de film puntiger en directer gekund.

zaterdag, maart 28, 2015

Omar- Hany Abu Assad

Omar op IMDb
Intrigerende film over de onoplosbaarheid van het Palestijnse probleem: de bezetting.
Omar leeft opgesloten achter de Palestijnse muur. Hoewel hij manieren weet om er overheen te komen en dus "aan de andere kant" te kijken , groeit zijn bewustzijn dat hij is gedwongen tot verzet.
Samen met twee anderen bereidt hij een aanslag op Israëlische soldaten voor. Zijn ene partner is de broer van het meisje waarmee hij wil trouwen, de andere is daarin juist zijn concurrent.
De aanslag lukt, maar kort daarna wordt Omar opgepakt. Gemarteld en onder druk gezet kiest hij voor de enige oplossing om zijn eigen leven te redden: hij houdt de bezetters voor dat hij hen de moordenaar kan leveren. Hij krijgt daar een maand voor.
Eenmaal weer vrij zoekt hij contact met de andere twee, maar ook met zijn aanstaande geliefde. Er is een sneeuwbal van geruchten gaande achter de Palestijnse muur: iedereen is verdachte van collaboratie, iedereen is vrijheidsstrijder én overlever.
Hoe gaat Omar zich staande houden met de ongelooflijke druk van de Israëlische politie op zijn ene schouder en de ziekmakende achterdocht en intriges van zijn broeders en zusters op de andere?

De strijd is hard. Deze film toont eens te meer aan dat wij het niet mee gaan maken in our lifetime, dat daar iets zal worden opgelost. Iedereen betaalt een hoge prijs voor zijn eigen relatieve vrijheid.

vrijdag, maart 27, 2015

Django Unchained - Quentin Tarantino

Django Unchained op IMDb
Waarschijnlijk had ik het toen te druk, tevens was ik ook wel een beetje klaar met het trucje van Tarantino. Ik had deze in ieder geval nog niet gezien. Maar gisteren , op een avond slepend middenin een mega drukke werkweek, ging ik eens het nieuwe Netflix-speeltje ontdekken. BAM!

Qua recensie heb ik er weinig aan toe te voegen behalve dan dat dit een typische Tarantino is en daarmee- correct me if i'm wrong- een herhalingsoefening van QT's eerdere stappen.
Wel prachtig beeld. de schietpartijen en slachtingen zijn bewust overdreven rood en exploderend gefilmd.

King Schultz is premiejager halverwege de jaren 60 van de 19e eeuw. In Texas koopt hij een slaaf vrij die hem moet helpen drie criminele broers op te sporen, immers: je had nog geen Facebook toen.
Noviteit is dat elke Texaan verbaast opkijkt als er een zwarte en ook nog eens vrije man op een paard voorbij komt. Anders dan housenigger of slaaf kennen ze de rol van de medemens nog niet.
Omdat Django Schultz zo perfect helpt en talent heeft voor het premiejagen, besluit Schultz hem te helpen om zijn vrouw vrij te kopen. Die werkt als slavin bij een van de grotere plantages, onder het bewind van de grote rijke boef waarin we voormalig lieverdje Di Caprio herkennen.
Ze verzinnen een list, maar het loopt niet allemaal gesmeerd.

Zoals gezegd: een visueel feestje , maar ik denk niet dat ik deze jarenlang ga onthouden.

donderdag, maart 26, 2015

Nena- Saskia Diesing

Nena op IMDb
Zo! Dat spetterde. Dat knalde. Dat overtuigde.
Alles in het spel van de frisse Abbey Hoes geeft aan dat we hier nog heel veel mooie dingen van gaan zien. Wat een ragfijn acteerwerk, wat een overtuigende puber-growing-up-in-public rol speelt ze hier.
Alleen zij is het kijken van deze film al waard. Prachtig.

Nena is een meisje van 16 die heel graag wil doen wat andere meisjes van haar leeftijd doen. Het ontdekken van jongens en seks, het zoeken naar een plekje in de maatschappij maar ook het herstellen van de disbalans tussen haar gescheiden ouders.
Nu zit daar ook nogal een probleem: moeder is weliswaar bezorgd en zorgend, maar ook een niet al te ontwikkelde paarden- en pony's vrouw. Vader daarentegen, die leest en citeert Kafka en Goethe, die schaakt, die kent de grote dingen des levens. Grootste probleem is dat vader volledig verlamd zijn dagen in een bed slijt en dat hij van die status dermate neerslachtig is geworden dat hij uit het leven wil, eeuhm, stappen.
Die keuze wordt hem door iedereen ontraden, behalve voor zijn dochter die - zelf gymnasiaste- begrijpt hoe moeilijk het moet zijn voor een goed onderlegde man om niets meer te kunnen. Familie en vrienden zorgen met alle macht, maar alleen met zijn dochter heeft de man begripvolle gesprekken.
Ondertussen ontdekt Nena de liefde met een stoer rockertje die helaas niet van hetzelfde intellectuele niveau blijkt. Al snel blijkt dat de prille liefde hobbels gaat kennen. Nena heeft al te veel meegemaakt om zich op het niveau van de 16-jarige leerling electrotechniek te bewegen.

Ik zeg: ijzersterke film. Terecht een gouden kalf voor de hoofdroldame. Ga zien!


woensdag, maart 25, 2015

The love punch - Joel Hopkins

The Love Punch op IMDb
Matig overtuigende feelgood die we gebruikten om de instellingen van de nieuwe tv op orde te brengen.
Ex-gehuwden Richard (Pierce) en Kate (Emma) komen weer met elkaar in contact als - precies op het moment dat ex-manlief zijn pensioen wil aanvangen- hun bedrijf blijkt overgenomen en uitgekleed door een hedgefund. Noodgedwongen moeten ze weer samen optrekken, als ze hun eigen toekomst en die van de kinderen willen veiligstellen. En tegelijkertijd die van alle ex-werknemers.
Het nadeel van de film is dat je elke stap van mijlenver ziet aankomen, het voordeel is dat je daardoor nergens over hoeft na te denken.
Zullen de twee geliefden weer bij een komen? Zal hun plan om de "boef" die hun bedrijf leeg roofde zelf te beroven wel slagen? En wat is toch de rol van dat bevriende burenpaar?

Ach, misdaadkomedie, romkom, noem het hoe je wilt maar je bent anderhalf uut zoet.


We are the best! (Vi är bäst!) - Lukas Moodysson

We are the best op IMDb
Omdat ik Lukas Moodysson eerder mooie dingen heb zien maken én omdat ik de punkattitude nog steeds een van de fijnste menselijke opstellingen vind, keek ik deze film. Dit terwijl het achteraf meer een jeugd- dan een volwassenenfilm was, maar goed..

Bobo en Klara zien jonge tienermeisjes die ietwat buiten de grijze middenmoot vallen op hun middelbare school. Dit omdat ze een afwijkende en maatschappijkritische houding aannemen. Op die leeftijd kan dat maar 1 ding betekenen: je wordt punk en begint een bandje.
Eerst is de band het vehikel om de teksten überhaupt naar buiten te krijgen (weg met sport!) maar later worden de meissies toch iets serieuzer. Als op het jaarlijkse schoolfeest een ander meisje serieus goed gitaar blijkt te kunnen spelen, wordt geprobeerd haar als bandlid te werven.
Er doemt zich een probleem op: het meisje komt uit een Jehova-gezin en kent alleen maar "Cumbaya"-liedjes. En staat dus haaks op de punk-instelling van Klara en Bobo.
Een ontmoeting met iets succesvollere (mannelijke) leeftijdsgenootjes zet hormonaal een en ander in versnelling en de eerste strubbelingen beginnen zich te tonen.

Fraaie ontwikkelingen, lieve film en big-up voor punk! Ook al is het op tienertoer....

zondag, maart 22, 2015

10 items or less- Brad Silberling

10 items or less op IMDb
Nog iets interessanter was deze, al was het maar om het verrukkelijke acteerwerk van Morgan Freeman.

Morgan Freeman speelt, eeeuhm, Morgan Freeman. Die is zich aan het voorbereiden op een nieuwe rol en belandt daarvoor in een supermarktje in een buitenwijk. Hij observeert en inventariseert, vervolgens raakt hij gefascineerd.
Daar , in die voorspelbaar kansloze omgeving, ontwaart hij een levenslust en een broeiende ambitie bij het slonzige kassameisje die hij vervolgens vaderlijk gaat proberen te kanaliseren. Hij ondersteunt haar wens om weg te komen, onderkent haar talenten en neemt haar op sleeptouw.
In een korte roadmovie trekken hij en de verrukkelijke Scarlet (Paz Vega, ik moet snel weer eens "Lucia y el sexo" gaan kijken) langs het trailerpark, langs kledingwinkels en autowasserettes om vervolgens bij het kantoor aan te landen waar Scarlet de ontsnappende sollicitatie moet doen.

Coachende gesprekken, wederzijds begrip en overduidelijke genegenheid leiden ertoe dat het 10punten-lijstje van beide spelers gaande de film verandert. Zowel de 10 dingen - of minder- die je wilt veranderen in je leven, als de 10 die je graag wilt behouden.

Fijne kleine film, buitengewoon kort ook maar precies lang genoeg om een goede indruk te maken. Freeman is een held, Paz Vega is een brok van een vrouw en films als deze zijn kleine lichtpuntjes.

The Joneses - Derrick Borte

The Joneses op IMDb
Onderdeel van de totale chill in de weekends is ook dat je, met dochters op de bank, in een familiefilm beland. Zolang we vermijden om voor de voicedanceskatespringcontests te gaan zitten, vind je me aan hun zijde. Ik prefereer een slappe film boven een slecht of destructief tv-programma.

Deze dus, een Trumanshow- achtige insteek van een door een marketingbedrijf opgezette nepfamilie in een chique wijk. Men is geen familie van elkaar, men is slechts topverkoper en aanjager van koopgedrag bij de hen omgevende doelgroepen. In die zin is het best actuele maatschappij-satire.
Vader bijvoorbeeld, die golft en rijdt dure auto's. Moeder doet alle pedi- en manicures en gebruikt daarbij natuurlijk producten die de buurvrouwen jaloers maken. Dochterlief is college girl en heeft de nieuwste make-up en parfum, die in de lockertjes van het schoolgebouw gretig verhandeld worden. Zoonlief tenslotte is skaterboy, sportief en propageert alle randproducten die daarbij nodig zijn.

Het werkt, de wijk waarin ze komen te wonen slaat aan het kopen en dus: "de cijfers zijn goed". Dat maakt het nepgezin geslaagd qua samenstelling. U snapt, dat kan niet de film lang zo duren.
Vader begint toch iets te voelen voor de vrouw die hij voor de schijn getrouwd is, dochterlief kan de hormonen niet in bedwang houden en probeert het eerst bij vader , maar later bij andere mannen in de buurt.
Zoonlief papt aan met meisjes in de buurt maar hapt niet toe. Daar heeft hij een reden voor, zo blijkt later.

Aldus is de film geslaagd als pastiche, als lichte satire. Niet bijzonder, maar voor een bankhang-zaterdag best fijn te doen.

zaterdag, maart 21, 2015

Enemy- Denis Villeneuve

Enemy op IMDb
Lijkt aanvankelijk een 13 in een dozijn-verhaal maar ik bleek achteraf meer onder de indruk dan verwacht.
Niet zozeer om het spel (het lijkt of Gyllenhaal een (sorry, twee) typetje speelt) als wel om het uiteindelijk toch knap in elkaar gevlochten levensverhaal.

Adam is een ietwat sullige hoogleraar geschiedenis, prototype. Verstrooid, zozeer gericht op het detail en de kennis dat hij zijn relatie zichtbaar laat verslonzen. Ze eten, ze seksen, maar ze praten amper en delen niet echt een levensritme.
Alles gaat op de schop als Adam een film ziet waarin hij in een bijrol een dubbelganger ontdekt. Hij raakt gebiologeerd en gaat op zoek naar de acteur. Als hij contact krijgt met de acteur, blijkt het verhaal nog enger: het is alsof hij zichzelf hoort aan de telefoon. De intonatie en de stem zijn eender.
Na een aanvankelijke periode van afstoten komen de twee toch met elkaar in contact: de rustige en ietwat verwarde Adam clasht stevig met de energieke en agressieve Anthony. Ze trekken elkaar aan en stoten elkaar af en besluiten tot de ultieme test: ze ruilen een dag van elkaars leven. Dat betekent dus ook dat ze van partner wisselen voor een dag. Anthony ziet zijn kans schoon de mooie partner van Adam in te palmen en Adam ziet zich geconfronteerd met een hoogzwangere vrouw die niet de zijne is en toch weer wel.

Dat laatste is met afstand het interessantste deel van de film, hier komt de psyche van de vier hoofdrolspelers op bijzondere wijze in botsing.

woensdag, maart 18, 2015

Grace of Monaco- Olivier Dahan

Grace of Monaco op IMDb
In het biografische heldinnenrijtje "The Queen",  "The Iron Lady" en "Elizabeth" is dit duidelijk de minste. Nog niet hartstikke slecht , maar er is iets met de geloofwaardigheid van Nicole Kidman die mij haar moeilijk in beeld brengt als de verpletterend schone Grace Kelly. En dan heb ik het nog niet alleen over de botoxblikken, het is gewoon minder naturel.

Het verhaal is echter wel redelijk aantrekkelijk. De voormalig actrice strijdt qua imago met de statige koningin. Hitchcock reist af naar Monaco om haar het script voor "Marnie" aan te bieden. Wij weten
allemaal hoe dat afliep, maar in de film wordt nog gewikt en gewogen.
Als het vorstendom onder druk komt te staan van Parijs en er zelfs een heuse politieke crisis dreigt, neemt Grace haar beslissing: bye bye Hollywood, het is tijd voor serieus koninginnegedrag.
Grace trekt haar plan en weet haar zoete en populaire imago volledig uit te buiten.

Dit is het sterkste deel van de film. Verder kabbelt het dapper voort.


Syrup- Aram Rappaport



Syrup op IMDb

Slecht. Het is niet anders. De film hinkt op te veel hippe gedachten. Money, fame, sex, syrup. Dan kan er niet veel goeds uit komen, als je je op zoveel heikele onderwerpen richt.
Knappe reclamebureaudame huurt haar huisgenootje in als conceptdenker om er zelf beter van te worden, om haar eigen positie binnen het bureau te verstevigen. Het werkt: de jongen bedenkt een spraakmakende campagne voor een energydrink.
Het creatieve team wordt voor veel geld weggekocht, denkt het trucje nog een keer te doen en dat lijkt te lukken. Totdat de reclamecampagne slachtoffers eist. Dan komt de inkeer.
Ondertussen probeert huisgenootje wanhopig het meisje in bed te krijgen. En later in de film is dat dan weer andersom. Zoiets.

Gauw vergeten. Door.



dinsdag, maart 17, 2015

Loin des Hommes - David Oelhoffen





Het is smullen geblazen deze dagen op het Oostereiland. Twee dagen achtereen een sterke film en dan draaiden er gisteravond nóg twee die ik graag wil zien. Deze ging voor vanwege de aanlokkelijkheid van script en beelden.

Prima film over predestinatie en kruispunten. De plek waar je geboren wordt bepaalt voor een groot deel je leven en dan nog blijkt dat er daarin grote ongelijkheid bestaat.
Dura is een kind van immigrantenouders in het Algerije van de jaren 50. We spreken 1954, het jaar dat de Algerijnse opstand begint en de burgeroorlog daarmee losbarst. Dura is buitenlander, maar zeer begaan met de Algerijnse jeugd, hij runt een klein schooltje in een verlaten woestijnvlakte.
Kort na het begin van de oorlog wordt bij hem een gevangene gebracht door een ruwe overheidsdienaar. Of Dura deze man over de vlakten naar een paar stadjes verderop wil brengen, daar zal deze moordenaar worden berecht en ter dood gebracht.
Aanvankelijk weerstandig omdat hij nergens in betrokken wil raken, gaat Dura om als dat betrokkene uiteindelijk onvermijdelijk is. Hij gaat op pad en leert de man een beetje kennen.
Deze bekent direct de moord maar legt ook de omstandigheden en zijn keuzes uit: de dorpswetten dwingen hem zich door de Fransen te laten vermoorden omdat anders de beide families van dader en slachtoffer een onuitputtelijke slachting onderling moeten beginnen, dit alles om de familie-eer te wreken.
Dura begint sympathie op te vatten en gaat de gevaarlijke tocht aan (immers, met een moordenaar op pad door een gebied dat jou als buitenlander vijandig gezind is). Er onstaat een boeiende verstandhouding tussen de twee, onvermijdelijk op weg naar iets hevigs en definitiefs.

Prachtige beelden, sterk gespeeld (gotta love Viggo Mortensen) : hele sterke film. Dat vonden veel IFFR bezoekers blijkbaar ook al.

maandag, maart 16, 2015

Selma - Ava Duvernay

Selma op IMDb
Historische films, op waarheidgebaseerde-films: je kunt me er altijd voor roepen.
Deze , toevallig afgelopen week 50 jaar geleden, geschiedsgebeurtenis is ingrijpend. Voor mijzelf is het moeilijk te bevatten dat het nog maar 50 jaar geleden is en dus gewoon tijdens mijn leven gebeurd. Alsof deze onderdrukking, dit racisme en deze resten van het slavernij-verleden niet gewoon al veel langer terug horen te zijn gebeurd. Nee, echt.  1965, hoe lang geleden is het eigenlijk dat men kleurlingen "niggers" noemde, dat men ze onderdrukte en dat men ze allerlei burgerrechten ontzegde?

De film spits zich toe op het moment dat freedomfighter Martin Luther King probeert om die rechten gelijkgetrokken te krijgen. Hij overlegt daartoe met de president, maar krijgt te weinig ruilmateriaal uit die gesprekken. En dus dient er gedemonstreerd, gemarcheerd, geprotesteerd.
Men weet dat het niet zonder slag of stoot zal gaan, dat er arrestaties zullen volgen en dat er gewonden, ja zelfs doden zullen vallen. Maar het moet, het is onontkoombaar.
King verzamelt een ruime reeks medestanders, uiteindelijk ook zelfs blanke medestanders die - na de eerste beelden van de harde politieacties- vinden dat deze strijd voor de goede zaak moet worden gesteund.

De rest , cliché, is geschiedenis. We kunnen het ons nu niet meer indenken hoe heftig het voor de zwarte bevolking moet zijn geweest. Tenzij we ons verplaatsen in de moslims, in de Oosteuropeanen , in groepen kortom waar racisme nog dagelijks voelbaar is. Dát is het belang van deze film.

Naast het verhaal zijn er nog twee mega-lichtpunten: het zeer sterke acteerwerk , echt heel goed, en de prachtige muziek. De songkeuze is verbluffend goed: op het moment dat de mars over de brug wordt ingezet komt fluisterend een "where do we go? where do we go from here? ". Het zijn de openingszinnen van Fink's "Yesterday was hard on all of us" .  Meesterzet, het kippenvel trok over mijn armen.

Sterke film. Zonder meer.

zondag, maart 15, 2015

Olympus has fallen- Antoine Fuqua

Olympus has fallen op IMDb
Uitkateravond op de bank, net een nieuwe tvrecorder en dus nog niet heel veel keuze uit filmtitels. Het werd deze. Tja.

Man wordt ontslagen uit de beveiligingsstaf van de Amerikaanse president na een ongeval waarbij de first lady omkomt. Niet omdat ie zijn werk niet goed deed, maar omdat hij er zelf ook niet mee om kon gaan.

Anderhalf jaar later: de president is weer aan t werk, de beveiliger ook. De Zuidkoreaanse premier komt op bezoek om de problemen met het andere Korea-deel te bespreken. In zijn gevolg zitten ook beveiligers en daar blijken rotte appels tussen te zitten. De president wordt gegijzeld in de presidentiële bunker en er wordt een programma op touw gezet om zowel het Oosten te bevrijden van het Amerikaanse juk als het opstarten van kernraketten in Amerika om aldaar een totale ontbranding in gang te zetten.

U raadt het al: er kan er maar een redding brengen. De oud-beveiliger neemt het in zijn eentje op tegen een overmacht, gelukkig kent hij alle securotycodes van het Witte Huis nog en wandelt hij aldus dapper door de gangen heen. Eerst even het zoontje van de president beveiligen , dan op weg naar de bunker.

Wat denkt u, zal het hem lukken?

dinsdag, maart 10, 2015

Nymphomaniac: Vol. 1 - Lars von Trier

Nymphomaniac vol 1 op IMDb
Door het wat ongemakkelijke gevoel over de Ziggo- tv zenders kon ik gister eindelijk eens de digitale filmvoorraad langs. Deze stond er al een tijdje.
Omdat de verhalen over deze film(s: er is ook een deel 2) al anderhalf jaar de ronde doen, ging ik er niet blanco in. Van "tegenvaller" tot "nodeloos moeilijk", van alles had ik al gehoord. Ik vond dat dus niet.
Ik zag een lastige film die - met seks als vehikel - een moeilijke zoektocht doet langs de verwrongen geest van een op het oog liefdeloze vrouw. Ik zeg niet voor niets "op het oog", omdat in de scenes met haar vader blijkt hoe romantisch en liefdevol haar geest eigenlijk is. Daar blijkt in het dagelijks leven niets van.
Joe is een mannenverslindster in de ouderwetse zin van het woord: het gaat niet om romantiek en liefde: het gaat om lust, het gaat om kwantiteit. En dat doet heel wat met haar, ze ziet zelf wel in dat ze geen prettig mens is en dat ze her en der wonden slaat.
De film is een raamvertelling: het verhaal begint met een op straat liggende Joe, gewond na wellicht een volgende bizarre uitspatting. Ze wordt de zachte oude man Seligman opgevangen, die - terwijl hij haar kundig verzorgt en op krachten laat komen-  haar het absurde levensverhaal laat vertellen.
Ik ga op zeker deel 2 ook kijken, ik kan dat.

maandag, maart 09, 2015

Turist - Ruben Östlund

Turist op IMDb
Behoorlijk sterke film. Wat doe je als je plotseling in levensgevaar komt: speel je superheld of red je jezelf?
Deze kernvraag is de spil waar de film om draait. Tomas is een jonge vader die zich maar moelijk los kan maken van zijn werk en zijn telefoon. Nu zal ie wel moeten, hij is met het gezin op wintersportvakantie. Als er boven het terras waar ze ontbijten een lawine losbarst, komt het gevaar lenvensgroot op hun geordende leventje af: als de lawine verder doordendert dan iedereen denkt en razendsnel naderblij komt ,  besluit Tomas in een flits zijn telefoon van tafel te grissen en uit de voeten te komen. Zijn vrouw verbijsterd achterlatend, die dient zich razendsnel over de twee kinderen te ontfermen.
Het loopt goed af. Maar dan: dan komt de verwerking? Vrouwlief vraagt zich af waarom hij dit deed, waarom hij aan zichzelf dacht ipv aan het gezin? Hijzelf heeft een andere lezing en het koppel komt tegenover elkaar te staan. Praatsessies met vrienden maken de boel eerder verwarrend dan dat ze oplossing bieden. Hoe groot is de kloof tussen hen eigenlijk?

Een sterk psychologisch drama, dat heel fraai weergeeft dat ook geordende leventjes in een oogwenk op zijn kop kunnen worden gezet. Heel goed!

Non Stop - Jaume Collet-Serra

Non stop op IMDb
Dertien in een dozijn rampenfilm.
Op elke Amerikaanse vlucht vliegen airmarshalls mee, zo schijnt het. Om de veiligheid te waarborgen. Ongeloofwaardige superheld Liam Neeson is er zo een, en u snapt dat het nu net op zijn vlucht mis gaat.
Van binnenuit het vliegtuig ontvangt hij bericht dat ie binnen 20 minuten miljoenen moet overmaken omdat anders iemand aan boord zal sterven. Onderzoek leert hem dat het bankrekeningnummer op zijn naam is gezet,  waarmee hij voor zijn FBI-collega's en de overige buitenwereld direct verdacht is gemaakt als zijnde kaper en potentieel terrorist.
Dat gaat zo anderhalf uur door, Julianne Moore doet ook nog iets en er zijn diverse vermeende helden in de lucht.

vrijdag, maart 06, 2015

De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween - Felix Herngren

De 100 jarige man op IMDb
Fantastische feelgood. Fantastisch in alle opzichten natuurlijk, want het is een vrij ideaal verhaaltje over ouderdom dat hier verteld wordt. Maakt niet uit trouwens, de hele film lang zit je met een glimlach om je mond vanwege de gezellige avonturen die de oude man meemaakt als ie eenmaal zijn pad in de wijde wereld zoekt. Heel goed te doen deze.

Allan Karlsson is in het verzorgingstehuis zeer ongelukkig. Hij mag dan 100 worden, dat wil nog niet zeggen dat zijn avontuurlijke geest ook verouderd is. Op de dag van de heuglijke viering breekt hij uit: hij klimt - zie de titel- uit het raam en verdwijnt. Weg van de muffe bejaardenlucht, op naar een laatste (?) avontuur.
Een ForrestGump-achtig verhaal ontwikkelt zich: tijdens zijn nieuwe reis (die op zich al van bizarre toevalligheden aan elkaar hangt) krijgen we in flashbacks een overzicht te zien van de historische gebeurtenissen die Allan door zijn avontuurlijke geest toevallig live heeft meegemaakt. We komen langs WOII, langs Stalin, langs de Parijse revolutie en langs de Koude Oorlog.
Ondertussen reist Karlsson door een grote toevalligheid rond met een enorme hoeveelheid geld, waardoor hij zowel bondgenoten ontmoet als mensen die hem dat geld weer willen afpakken.
Hilarische ontwikkelingen, heftige ontwikkelingen, maar Karlsson blijft alleszins aimabel.

Prima vermaak!

The invisible woman- Ralph Fiennes

The invisible woman op IMDb
Kostuumdrama pur sang. En dan ook nog eens gebaseerd op ware gebeurtenissen. Al met al voldoende kansen voor Ralph Fiennes om zijn tweede film als regisseur stevig op de kaart te zetten.
M.i. lukt dat maar ten dele. Felicity Jones acteert geloofwaardig als de terughoudende maitresse, maar het was leuk geweest als ze dat wat meer geëmotioneerd had gedaan. Ik kreeg het gevoel dat weinig mensen kiezen voor een zo onderdanig bestaan.

Jones speelt de piepjonge actrice Nelly die met de grote schrijver Charles Dickens in contact komt. Deze is een vrijgevochten vent , voor zijn tijd althans, en begint langzamerhand het kuikentje het hof te maken. Dit ondanks zijn publieke functie, ondanks zijn gehuwde status en ondanks de heersende mores.
Dat laatste wringt met zijn eisen aan de dame om er alles aan te doen om een vrouw aan de zijlijn te blijven. Nooit zal hij officieel scheiden, nooit zal hij officieel hun relatie bekend maken, maar dat hij het niet geheim kan houden beseft hij terdege. Zij dient zich dus zo onzichtbaar mogelijk te maken.

Juist dit spanningsveld had beter uitgediept mogen worden. De familie van het meisje, de hofhouding van de schrijver: ze accepteren allemaal iets te gelaten de "grootheid" van de schrijver, die daarmee een vrijbrief krijgt voor ietwat onpersoonlijke opstellingen.

donderdag, maart 05, 2015

Lucia de B. - Paula van der Oest

Lucia de B op IMDb
Verrassend sterke film. Ten eerste omdat het een rechtbankdrama is (die zijn mij te wisselvallig van kwaliteit), ten tweede zijn dit soort biografische films lastig voor de kijker als ze de kernpunten van het verhaal via de media hebben gevolgd. Hoe las je de interpretatie van de regisseur in in je eigen gevormde mening.

Welnu: deze jongen is om. Deze jongen gelooft inderdaad in de machinaties van de rechtsgang. Dat het openbaar ministerie slachtoffers maakt omdat zulks goed uitkomt in de op dat moment heersende publieke opinie (ik zeg daarbij  niks over de OpsteltenTeeven-affaire). Deze film maakt aannemelijk dat verontwaardiging in de media kan leiden tot het offeren van een individu, omdat het wel zo gemakkelijk is om de aannames als waarheden te laten gelden. Met die pet op ben ik dan ook blij dat deze dame na een jarenlange juridische strijd alsnog is vrijgelaten en dat dus niet haar héle mensenleven ingepikt is.

Lucia is verpleegster. Een toegewijde , zo blijkt. Ze werkt op een kinderafdeling en tijdens haar dienst overlijdt een baby. Ze is ontdaan en krijgt een paar dagen verlof. Tijdens dat verlof slaat de teneur op het werk om: de natuurlijke dood wordt een dood door schuld, sterker nog: het wordt een misdaad. Het trackrecord van mevrouw de Berk toont meerdere overleden patiënten, is dat niet allemaal te toevallig?
Een verse kracht bij het OM stort zich erop en krijgt de B. achter slot en grendel. Maar gaandeweg het proces begint ze in te zien dat er een aantal verkeerde uitgangspunten zijn genomen en dat niet al het bewijsmateriaal in de richting van mevrouw B. wijst. Een jarenlange strijd volgt. Met de bekende afloop.

Goed spel van Ariane Schluter en Sally Harmsen en toch ook wel van de bitcherige OM-tante Annet Malherbe. Prima film

Sun Children (aka Khorshid/The Sun) - Majid Majidi

Sun Children op IMDb (7,1)   Sun Children op Moviemeter (3,71) Deprimerende film, ondanks dat ie voortdurend naar het licht toe werkt. Natuu...