In al zijn eenvoud een enorm sterke film. Kalme lineaire vertelling waarbij zowel de hoofdpersoon als de kijker tot een loutering komt. Waar vind je dat nog?
Cheryl is een lastpak. Door de ziekte en het overlijden van haar moeder verandert haar levensvisie van ambitieus lerende dochter naar een drugsgebruikende, hoererende losgeslagen vamp. De enige echt goede vriend die ze heeft, doet ze daarbij zo enorm veel pijn dat hij besluit om haar (min of meer) los te laten. De boodschap komt aan, Cheryl snapt dat ze het roer moet omgooien.
Ze begint een "pelgrimstocht": om zichzelf te louteren, eens goed in de spiegel te kijken en om te ervaren of ze nog wel iets van het leven verwacht.Ze gaat de Pacific Crest Trail te gaan lopen: een wandeling van de Mexicaanse grens naar de Canadese grens, dwars door de VS. De tocht is niet zonder gevaar, zeker niet voor een jonge vrouw alleen in de wildernis.
Alle problematiek die je verwacht, komt ze ook tegen: pijn, eenzaamheid, seksuele intimidatie, gevaarlijke dieren en extreme weersomstandigheden. Maar ze leert ook veel over zichzelf: ze leert dat ze nog geen zin heeft om op te geven (metafoor!!!), dat er bijzondere mensen op haar pad komen en dat ze eigenlijk best wel een prestatie aan het neer zetten is. Het verhaal is waargebeurd, het is een boekverfilming. From zero to hero, dat komt hier aardig in tot uiting.
Heel grote waardering voor de acteerprestatie van Reese Witherspoon, ik was zeer onder de indruk.
Prachtige film.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten