vrijdag, april 14, 2017

Bram Fischer- Jean van de Velde



Wauw! Wat een aangename verrassing. Vorige maand voerde ik de titel in diverse programmeringsoverzichten en ik weet nog dat ik met de nodige scepsis de filmbeschrijving las. Waarschijnlijk daarbij ook getriggerd door de naam van de hoofdrolspeler en de regisseur. Die hebben beiden al veel dingen gedaan, ik heb er ook het nodige van gezien, maar nog nimmer kwamen ze met zo'n boeiend geheel als deze film. De lovende recensies na de première van gisteren zijn terecht: dit is een sterke film. Ik ben onder de indruk van de manier waarop dit op waarheid gebaseerde verhaal wordt gebracht. Goed acteerwerk, spannend en goed dichtgetimmerd plot.
Als je in de zaal gaandeweg een hekel krijgt aan bepaalde personages , als het daarbij om zaken van groot onrecht gaat, dan weet je dat de regisseur zijn werk goed heeft gedaan. Pluim!

We gaan naar begin jaren 60 (het favoriete filmtijdperk van heel veel regisseurs de laatste jaren). We zitten in Zuid-Afrika. Nelson Mandela is reeds opgepakt en we zijn getuige van de arrestatie van zo ongeveer de hele kopgroep van zijn beweging. De mensen die samen de leiding van het ANC en diens militante tak Umkonto we sizwe belanden in het gevang, hen wacht een proces wegens landverraad en sabotage. Vooral dat laatste prikt, want dat is al voldoende aanleiding voor de doodstraf.
De gevangenen (waaronder ook 2 blanke Zuidafrikaners) krijgen een advocaat toegewezen die overduidelijk sympathie heeft voor hun doelen maar die tegelijkertijd van alle kanten het advies krijgt zich - omwille van zijn gezin, zijn carrière en zijn leven - afzijdig te houden van deze netelige zaak. Op voorhand kent de zaak alleen maar verliezers: de verdachten uiteraard, maar ook de advocaten, de aanklagers, de rechter én de staat lopen grote kans zware smetten op hun blazoen te krijgen.

Zonder al te veel weg te geven, verklap ik u alvast dat advocaat Fischer steeds meer in het nauw raakt, ondanks zijn geweldige betogen. En ik verklap u ook niks als ik zeg dat zonder het bestaan van deze man de latere volksheld Nelson Mandela al in 1963 gestorven zou zijn. Op het schavot.

Echt waar. Hele sterke film. Ga zien.

Met: (een heel goede) Peter Paul Mulller, Antoinette Louw, Sello Motloung


Geen opmerkingen:

C'e ancora domani (aka There is still tomorrow) - Paola Cortellesi

C'e ancora domani op IMDb (7,8)   C'e ancora domani op Moviemeter (3,67) Een schoonheid van een film. Verhaal is sterk. Beelden zijn...