dinsdag, augustus 29, 2017

Hampstead - Joel Hopkins

Hampstead op IMDb
Fijne "kleine" film, hier is weinig mee aan de hand. Feelgood en een tikkeltje voorspelbaar, maar ook wel weer zo vriendelijk gebracht dat je hier prima anderhalf uur vermaak aan hebt. Goed geacteerd, sympathiek verhaal, niets om je voor te schamen.

Emily is een wat warrige weduwe die het leven na het overlijden van haar man maar matig op de rails krijgt. De andere dames in het statige pand in de prijzige Londonse Hampstead-wijk regelen een boel voor haar, maar het lijken allemaal zaken te zijn waar ze zich maar matig voor interesseert.
Tegenover haar, in de bosschages, staat een vervallen ziekenhuis waar een projectontwikkelaar zijn zinnen op heeft gezet. Volgens de damesclub moet Emily voorstander zijn van dit project maar haar hart zegt anders. En dat wordt alleen maar bevestigd als ze in dat bos een zwerver ontmoet.
Nou ja, zwerver, hij heeft zichzelf gewoon een dak boven het hoofd gebouwd van afvalhout en blijkt er zelfs al meer dan 15 jaar te wonen. Emily vindt het contact met de afwijkende man erg plezierig, er ontstaat een vriendschap. Maar dat is natuurlijk buiten de buurt gerekend.
Ze komt in conflict met de damesclub, met haar zoon en met haar eigen inkomen maar toch... toch kiest ze ervoor de kant te kiezen van deze maatschappelijke verschoppeling. En dat heeft gevolgen.

Nogmaals, klein en fijn, je ziet alles mijlenver aankomen maar het is allemaal niet erg. Je verlaat met een glimlach de zaal.

Met Diane Keaton, Brendan Gleeson


zondag, augustus 27, 2017

Klip (a.k.a. Clip) - Maja Milos

Klip op IMDb (5,8)
Opnieuw een film over een seksueel experimenterende tiener en opnieuw van de publieke omroep geplukt de afgelopen week. Men zou kunnen spreken van een trend bij de op cinematografisch gebied nog altijd inventieve VPRO-filmredactie. Films zijn niet allemaal even goed, maar ze zijn zeker tekenen des tijds en dat moet je weergeven.

In deze Servische film volgen we Jasna, een dwars pubermeisje dat worstelt met de twee werelden waarin ze leeft: thuis draait alles om haar ernstig zieke vader, het gezinsleven wordt ondergeschikt gemaakt aan de tijd die opgaat aan medische verzorging, afspraken en kosten die daarvoor nodig zijn. Buitenshuis is Jasna een rebelse vrije meid die opstandig is op school, die seksueel losgeslagen is en zich met graagte opdringt aan leeftijsgenootje Dole, die haar liefst behandelt als het kwispelende hondje dat ze voor hem is. De vriendinnengroep waarin Jasna zich bevindt, bekommert zich maar om één ding: hoe kom ik in het gevlei bij the boys? Ze drinken stoer met ze mee, ook al loopt dat niet goed af. Ze snuiven coke om maar in de juiste gewillige sfeer te komen om de mannen te plezieren.
Jasna filmt alles wat ze beleeft met haar mobieltje, op het irritante af. Zodra ze thuiskomt, gaat de camera op haar slovende moeder of op haar eigen MTV-interpretaties in ondergoed. Buiten de deur filmt ze het kattenkwaadgedrag van de jongerengorep, maar ook de seksuele diensten die ze de jongens verleent.
Dat moet wel verkeerd aflopen , denkt u. Nou, er zit een keerpunt in de film: als ze voor het eerst haar vriendje mee naar haar huis neemt, net op het moment dat vader in het ziekenhuis moet. Moeder vindt het een lieve jongen en blijkt hem nog als kleutertje gekend te hebben. Vanaf dat moment schuiven de scharnieren: alle onderlinge posities worden anders. Er komt , na de nodige pijnlijke momenten, dan toch licht.


Hippe film, naargeestige film ook. Maar toch, maar toch: uiteindelijk werkt ook deze regisseur richting oplossing.

Met : Isidora Simijonovic , Vukasin Jasnic,
Sanja Mikitisin



zaterdag, augustus 26, 2017

The Only Living Boy In New York - Marc Webb

The Only Living Boy In New York op IMDb (5,8)
Had me al danig verdiept in deze film en al een en ander aan trailers en scenes doorgespit, maar had hem nog niet compleet in enen gezien. Sinds donderdag draait ie, dus ik heen. Kijken of ik nat gegaan was met mijn ten dele premature tekstje. Welnu, dat blijkt mee te vallen.

Thomas is een jonge - niet heel erg van zichzelf overtuigde - student. Een blauwe maandag literatuur gedaan maar het lukt allemaal niet zo. Hij is meer bezig Mimi, het leuke meisje van de boekhandel, te overtuigen van zijn aanhankelijkheid, maar ja, zij heeft verkering en wil alleen maar "best friend" zijn. Zo'n setting dus, Thomas hangt overal maar een beetje bij en acht zich ongezien.
Dat verandert als hij met Mimi bij een voorstelling zit en zijn vader de zaal ziet binnenkomen. Met een andere vrouw dan zijn moeder. Eenmaal de schok te boven gaat hij op onderzoek uit en komt hij uiteindelijk in contact met de dame. Hij praat hier veel over met WF, zijn excentrieke buurman die op een of andere manier zeer in hem is geïnteresseerd.
De ontmoetingen met Johanna , de maitresse van zijn vader, pakken anders uit dan hij denkt. Na de nodige verwijten over en weer ontstaat er iets van spanning tussen die twee en uiteindelijk slaat zelfs de vonk over. In zijn gesprekken met WF bespreekt Thomas de twijfel: hoe verhoudt zich deze knetterende relatie zich tot zijn platonische liefde voor Mimi? En erger nog: hoe gaat dit zich ontwikkelen in de toch al lastige verhouding met zijn vader? Hoe voorkomt hij schade voor zijn fragiele moeder? Thomas zit in een complex web: ineens lijken allerlei dingen te lukken die eerder misgingen, maar tegelijkertijd weet hij dat hij her en der mensen pijn aan het doen is.

De film lijkt zich kabbelend te ontwikkelen, op het saaie af, totdat een plotwending alle schaakstukken op het bord een andere rol geeft. Ineens wint de film aan waarde, ineens wordt het een interessant pionnenspel.

Met : Callum Turner, Jeff BridgesKate Beckinsale, Pierce Brosnan , Cynthia Nixon, Kiersey Clemons

De film is vernoemd naar een zoet liedje van Paul Simon (& Garfunkel), dat uiteraard in fragmenten in de film voorbij komt.

Feuchtgebiete (aka Vochtige Streken/ Wetlands) - David Wnendt

Feuchtgebiete op IMDb (5,8)
Smerige film. Maar dat lijkt precies de bedoeling. Menselijke sappen en geuren spelen de hoofdrol in deze ongemakkelijke film en dat maakt het lastig om hem uit te kijken. Maar ja, hij was me ooit door mijn schoonvader (!!) aangeraden, dus toen ie vorige week op tv voorbij kwam , drukte ik op "record".

Nou, to put it mildly: niet mijn type film. Er wordt flink visueel geëxperimenteerd maar er zijn net ff te veel momenten dat je wegkijkt of denkt "moet dat nou? Gatver." Ik heb het uitgezeten maar dat is meer uit principe dat ik verrekte zelden wegloop bij een film waar ik overtuigd aan begin.

Feuchtgebiete draait volledig om tienermeisje Helen. Zoals veel andere ouders heeft ze problemen met haar ouders, die onderling nog veel meer problemen hebben. Helen speelt ze tegen elkaar uit en dat levert af en toe iets komisch op. Ze blowt met vriendinnen, ze ontdekt de zelfbevrediging en overtuigt haar skills ook aan haar vriendin en jongens in de buurt. Maar dat is allemaal nog niet het lastigste van de film.
Wat de film moeilijk te doorstaan maakt, is de anale fixatie van Helen. Ze heeft aambeien, hoogst ongebruikelijk voor een zo jong iemand. Kan ze niks aan doen, maar het feit dat ze het continu open pulkt, knijpt , schuurt is jakkie. En het gaat zelfs erg mis als ze er een scheermesje op zet en een fissuur oploopt. Ja , zoek dat maar op , dan snap je de richting. Helen raakt in het ziekenhuis en is alle bezoekers en personeel zeer tot last. Nou ja, allen behalve 1. Verpleger Robin mag rekenen op speciale aandacht. Veel , heel veel speciale aandacht.

Met : Carla Juri, Christoph Letkowski

vrijdag, augustus 18, 2017

Aquarius - Kleber Mendonca Filho

Aquarius op IMDb (7,7)
Indrukwekkende film. Terechte sterrenregen in de kranten: het verhaal komt echt binnen en de acteerprestatie van Sonia Braga is zo belachelijk goed dat ik haar gaarne voor een Oscar zou nomineren. Zal niet gebeuren, best actress is doorgaans een Hollywood-afspraak maar ik wil de jury adviseren eens om zich heen te kijken. Indrukwekkend.

Braga speelt Clara, een oudere vrouw met een rijk cultureel verleden. Ze woont in haar appartement aan de Atlantische Oceaan zo met tevredenheid dat ze weigert te vertrekken als een projectontwikkelaar de gehele flat opkoopt. De gehele flat? Nee, één klein appartementje krijgen ze niet in handen, Clara is niet van plan om te vertrekken uit de flat waar ze met haar overleden man woonde, waar haar kinderen opgroeiden en waar vanuit ze zo de zee in kan wandelen.
Aanvankelijk probeert de bouwmaatschappij het vriendelijk, met geld en meer geld. Maar als ze tegen een muur oplopen, worden de middelen lager en gemener. Treiterijen, juridische pressie en uiteindelijk zelfs misdadige oplosssingen: alles om Clara maar te bewegen om eieren voor haar geld te kiezen.
Ondertussen is Clara onverstoorbaar. Ze weerstaat de druk van haar kinderen, van haar vriendinnen en ze vindt langzamerhand ook enkele medestanders. De strijd verhardt.

Prachtig prachtig. Tweenhalf uur lang, maar het was eerder voorbij dan ik besefte. Ik raad m van harte aan.

Met : Sonia Braga , Humberto Carrao, Irandhir Santos


donderdag, augustus 17, 2017

I.T. - John Moore


 


Gemakkelijke gemaakte thriller, die net zo makkelijk wegkijkt als ie geproduceerd is. Geproduceerd door La Brosnan zelf, overigens. Ach, een mens probeert het wat. Het was weliswaar voorspelbaar, maar ook weer niet vervelend.

Brosnan speelt een puissant rijke kerel, die met een nieuwe app zijn luchctvaartbedrijf naar de beurs wil brengen.  Tijdens de presentatie hapert de app, iets dat wordt opgelost door de uitzendkracht die nogal handig is. Zo handig dat ie thuis bij de zakenman ook even de internetproblemen mag oplossen, zodat zijn mooie 17-jarige dochter niet meer zeurt over te traag internet. U voelt hem allemaal al aankomen. 
Tycoon Mike Regan moet uiteindelijk zelf fors in actie om de hackende en stalkende IT-etterbak eronder te krijgen. En nu de hamvraag: "gaat het hem lukken?"

Met : Pierce Brosnan, Michael Nyqvist, James Frecheville
 

dinsdag, augustus 15, 2017

Be Somebody - Joshua Caldwell

Be somebody op IMDb (6,1)
Niemendalletje, maar als ik eerlijk ben was het niet eens vervelend. De film draait om Jordan Jaye, een muzikale wereldster die in alles op Justin Bieber geboetseerd lijkt. Sterker nog, in eerste instantie dacht ik ook dat hij de hoofdrol speelde. Maar nee, men vond een goed gelijkende kopie.

Jaye is het touren eigenlijk een beetje zat, net zoals hij dat met de druk van zijn moeder ervaart. Hij vlucht even de tourbus uit maar wordt herkend door een clubje hysterische meiden. On the run natuurlijk en hij klopt bij een vriendelijk meisje op de autoruit. Zij is een atypisch meisje, ze geeft niet om populariteit en wil naar de kunstacademie.
Ze beleven samen anderhalve dag voordat hij weer terug moet in zijn strakke keurslijf van optreden en opdraven. Uiteraard praten ze veel in die tussentijd en leren ze elkaar wijze levenslessen.

Het is niet hoogstaand, maar het is wel aandoenlijk.

Met : Matthew Espinosa, Sarah Jeffery, Allison Paige

Promises and lies: The story of UB40 - Roger Penny/ Charlie Thomas

Promises and lies: The story of UB40 op IMDb (7,1)
Fascinerende documentaire over de opkomst en ondergang van de meest succesvolle reggae-band aller tijden. Dat ik zelf in ieder geval de tijd van de opkomst meemaakte (en ze in die tijd ook live bekeek), maakte dat ik extra geïnteresseerd hiernaar keek. Maar meer nog dan een muzikale reis blijkt hun verhaal er een van afgunst , van haat en nijd, van financieel succes en van grote financiële debacles.
Vanuit een uitzichtloze situatie (massa-werkloosheid in het land , Thatcher de baas, vervallen wijken in armoedige steden) ontstond de band in een oefenruimte waar ze hun loze tijd verdeden. Na de nodige trainingsuurtjes ontstonden er zowaar technische vaardigheden (nou ja, hoeveel is er nodig om reggae te kunnen spelen), men schreef een aantal zwaar beladen songs en timmerde een album in elkaar. En eerlijk is eerlijk, dat debuutalbum is nog steeds fantastisch.
Ze staken het verdiende geld in een eigen studio en label en hun kostje leek gekocht, zeker toen ze overstapten van politieke songs naar het succesvol coveren van zijige popdeuntjes. Het geld stroomde in bakken binnen, maar er bleek toch weer een oud verhaal de kop op te steken: fout management, foute investeringen. Steeds kwamen de heren weer terug bij af.
Maar dat blijkt nog niet het grootste probleem dat de heren overkwam: er ontstaat ruzie, er volgt een schisma, de band wordt in tweeën gesplitst en voor hetzelfde geld heb je opeens twee UB40's. Die niet meer met elkaar praten, die elkaar voor het gerecht slepen. Een clubje broers in de ene versie, eentje in de andere. Het is schrijnend , het is bikkelhard.

Met : Ali Campbell, Robin Campbell, Astro,

Glen Campbell I'll be me - James Keach

Glen Campbell I'll be me op IMDb (8,0)
Aandoenlijke documentaire over de laatste stuiptrekkingen van de carrière van een groots country-artiest. Een trits aan hits scoorde de man door de jaren heen, bovendien was hij naast geliefd zanger ook nog eens een behoorlijk goede muzikant, die vele gitaar- en zangpartijen bijdroeg aan het werk van bijvoorbeeld the Beach Boys.
Campbell leed aan alzheimer en dat blijkt funest voor mensen. Voor mensen in het algemeen al, maar voor mensen in creatieve beroepen helemaal. Die kunnen zich hun eigen songs moeilijk herinneren en zijn de teksten niet meer herinneren die ze al duizenden malen hebben gedeclameerd.
Campbell besluit nog eenmaal een allesomvattende tournee te gaan doen om afscheid te nemen van zijn geliefde publiek. En verdomd, dat lukt hem nog aardig. Hij haalt bijna de 150 concerten nog, maar wij zijn in de tussentijd al getuige van de steeds grotere achteruitgang van zijn hersenen en daarmee van zijn creatieve en communicatieve vermogens. Het wordt schrijnend, het wordt te erg, het moet stoppen. Letterlijk.
Begin deze maand overleed Campbell. Deze documentaire werd afgelopen week dus maar herhaald.  De moeite waard.

Met : Glen Campbell , Kim Campbell , Ashley Campbell

vrijdag, augustus 11, 2017

Rodin - Jacques Doillon

Rodin op IMDb (4,5)
De kop is goed. Met z'n ruige baard en diepe groeven lijkt Vincent Lindon zelf wel door de grootmeester gebeeldhouwd. Ik zag Lindon vaker schitteren (oioioi, La Loi du Marché) en ging dus al getriggerd heen. Daarnaast heb ik enkele beelden van meneer Rodin in het echt ontmoet, dus dat was twee. En ten derde zag ik eerder (1988, Isabelle Adjani!) de gespiegelde film van deze, die over het leven van Camille Claudel. Daar was ik enthousiast over dus ik ging er eens mooi voor zitten op de eerste avond van roulatie van deze hommage.
Ik heb het ervaren als een verzameling aan gemiste kansen. De film kabbelt, Lindon is te vaak te gemoedelijk om een controversiële kunstenaar te kunnen zijn, de vermeende gekte van leerling-minnares Claudel speelt slechts een zijdelingse rol en het ergste zijn misschien wel de dialogen. Doorgaans de USP van Franse films, nu komt het vooral bestudeerd en onnatuurlijk over. Jammer Jammer Jammer.
Want er is zoveel waarover het had kunnen gaan: een kunstenaar die zijn tijd ver vooruit is, daar zit een conflict in met alle welstandscommissies en mensen van goede smaak. Een uitstekende leerling die het ook in zijn bed prima doet. Die bovendien kwalitatief bij vlagen de meester evenaart of in ieder geval uitdaagt. En een huishoudster die hem een kind schenkt en zich voor de rest teveel schikt in de rol van bedrogen huisvrouw. Het lijkt me een serie spanningen die het leven van de kunstenaar tot een hel gemaakt moeten hebben. Dat had niet alleen in zijn marmeren kwaliteit tot uiting hoeven komen, ook de omgang met zijn hof/huis-houding had meer mogen knetteren. Doillon mag verweten worden dat ie vooral een artistieke film wilde maken, dat ie te veel gedweept heeft met de onnavolgbare sculptuurkunst van meneer Auguste Rodin. Er had meer in gezeten. Veel meer.

Met : Vincent Lindon, Izia Higelin, Severine Caneele
 

donderdag, augustus 10, 2017

Tropic Thunder - Ben Stiller

Tropic Thunder op IMDb (7,0)
Inmiddels heb ik al van een aantal mensen reactie binnen gehad dat ze deze film wél zeer waarderen. Dat ze blauw gelegen hebben en zo, hoe fijn. Uiteraard gun ik dat iedereen van harte.
Zelf kon ik hier echter niks mee. Te flauw, te gemaakt, te gezocht.

Het verhaal is dat een filmcrew in Vietnam een hele dure productie wil gaan schieten (die af en toe spooft naar "Deer hunter" en andere bekende oorlogstitels) maar dat ze per ongeluk in de handen belanden van echte strijders. Het is dan weliswaar geen bevrijdingsleger maar een drugsorganisatie, maar prettig is hun gijzeling niet. Ze moeten een plan verzinnen.

Met ; Ben Stiller, Jack Black, Robert Downey jr, Tom Cruise, Matthew McConaughey , Steve Coogan

woensdag, augustus 09, 2017

The Big Sick - Michael Showalter

The Big Sick op IMDb
Helemaal niks voor mij, Amerikaanse komedies. De grappen te plat, de sfeer te poep-en-pies. Doorgaans. Want deze film heeft me wel voor zich gewonnen, vooral door een ontwapenende manier van humor. Een humor die soms wrang is maar in ieder geval subtiel. Hoog tempo in de film, waardoor het geen kans krijgt in te zakken wegens wat zwakkere momenten (die er echt wel in zitten, by the way).

Kumail is een stand-up-comedian die worstelt met de cultuurverschillen. Heel graag wil hij op het podium staan, verhalen vertellen en er een beetje van genieten. Dat staat haaks op de sfeer binnen zijn familie, waar de volbloed Pakistaanse drift van uithuwelijking en dikbetaalde banen nog de baas is. Kumail praat met zijn moeder mee, doet beleefd tegen alle meisjes die zijn moeder aan tafel uitnodigt, maar is in het geheim al lang aan het daten met een blonde eigenzinnige Amerikaanse.
Aan die kant loopt Kumail ook tegen grenzen op, want zij wil heel graag zijn familie ontmoeten terwijl hij daar juist haar bestaan ontkent.Het loopt aan alle kanten spaak totdat zij ernstig ziek wordt en in coma in het ziekenhuis belandt. 
Ontmoetingen met haar ouders in dat ziekenhuis verlopen stug (ook vanwege die cultuurverschillen) maar gaandeweg blijkt hij vooral in de vader een begripvolle medestander te vinden. Samen doen ze hun best om Emily de best denkbare zorg te laten krijgen.

Niet dat de film nou allerlei nieuwe wegen bewandelt, maar de prettige afwisseling tussen ernst (ziekte!!) en ontspanning (stand-up-comedy) werkt bij deze film verbazingwekkend goed. Bij mij althans, ik vond hem verfrissend.

Met; Kumail Nanjiani, Zoe Kazan, Holly Hunter, Ray Romano

zondag, augustus 06, 2017

Creed - Ryan Coogler

Creed op IMDb (7,6)
Ik heb het gedaan! Ik heb een boksfilm uitgekeken. Nou ja, met anderhalf oog (de overige helft was gericht op de klok). Wat kan ik zeggen? Ik hoop, nee: ik wéét dat hier een markt voor is. Gelukkig maar, wellicht kunnen anderen mij vertellen of de film goed was. Een 7,6 op IMDb is hoog. Maar ik weet niet wie de recensenten zijn.

Adonis Johnson is een jongeman die net promotie maakt op het werk als hij besluit het roer om te gooien. Hij wil respect tonen aan de vader die hij nooit heeft gekend. Vader bleek de succesvolle beroepsbokser Apollo Creed, die ooit enkele malen tegen de beroemde Rocky Balboa bokste.
Donny zegt zijn baan op en zoekt diezelfde Balboa op. Of die hem wil trainen, hij is immers de jongste zoon van zijn oude opponent. Balboa ( ja hoor, gewoon Stallone) vindt dat hij iets goed te maken heeft en begint inderdaad een trainingsproces om de jonge jongen in de wereldbeker-gevechten te krijgen. Uiteindelijk moet Donny dan ook om de wereldtitel meppen.
Tussendoor natuurlijk de ups and downs (ermee kappen, Balboa wordt ziek, de bokser vindt een meissie leuk, dat meissie hem niet meer en later toch weer wel) maar u mag raden hoe de finale van de film verloopt. Mis! Het zijn allemaal winnaars!

Met: Michael B. Jordan, Sylvester Stallone, Tessa Thompson

De terugkeer van de wespendief - Stanley Kolk

De terugkeer van de wespendief op IMDb (6,7)
Een wat slome telefilm over de levenslange gevolgen van pesten.
Simon is een boekhandelaar (poeh, duf!) die in zijn eigen droomwereld leeft. Zijn vriendin is in verwachting, maar de toekomst is zorgelijk. De winkel levert niet genoeg op en Simon trekt zich terug in zijn eigen wereldje, hij leest en leest.
Als er een klant in de winkel komt die iets met zijn verleden te maken heeft, is Simon onaangenaam verrast maar gaat wel op zoek naar de achtergronden van deze meneer. Gaandeweg leren wij dat de mystery man in het verleden een van de twee pestkoppen was die het vooral op Simon's vriend Ralf hadden voorzien. En die er voor zorgden dat Ralf het allemaal niet overleefde.
In een traag schaakspel komen we stukje bij beetje meer te weten over verleden en heden van de complexe sukkel die Simon is.

Met : Benja Bruijning, Sanne Langelaar, Mandela Wee Wee

Badlands - Terrence Malick

Badlands op IMDb (7,9)
Ver voor "Thelma & Louise" en ver voor "Natural Born Killers" maakte Terrence Malick deze roadmovie over een voortvluchtige moordenaar, die vooral moordt om het toeval, moordt uit nonchalance.
In eerste instantie lijkt er weinig met Kit (een sterke rol van een piepjonge Martin Sheen) aan de hand. Eenvoudige klusjesman in het Amerikaanse zuiden die dingt naar de hand van een veel te jong meisje. Hij heeft alles in zich om de player van de buurt te zijn maar hij heeft zijn zinnen gezet op de stille en intelligente redhead Holly. Haar vader vindt het niks en als die dan uiteindelijk Kit verbiedt om in haar buurt te komen, knapt er wat. Kit vraagt hem aanvankelijk vriendelijk om zijn dochter mee te mogen nemen op roadtrip, maar na de logische weigering ziet hij nog maar één uitweg: hij schiet vader neer. En is vanaf dat moment voortvluchtige.
Holly vindt het allemaal wel erg, maar ook reuze interessant. "Hij lijkt op James Dean", is het goedmakertje waarmee ze zich schikt in haar rol als voortvluchtige crimineel. Er gaan nog heel wat mensen naar de andere kant van het leven voordat de politie eindelijk vat krijgt op het stel. Dat in de tussentijd misschien al helemaal geen stel meer is, per misdaad ontstaat er meer verwijdering tussen de twee.

Uitermate kalm verfilmd, het lijkt allemaal volstrekt logisch zoals de jonge individuen handelen. Dat is de verontrustende kracht die nog steeds van deze film uitstraalt.

Met: Martin Sheen, Sissy Spacek
Sissy Spacek


zaterdag, augustus 05, 2017

L'amant double - Francois Ozon

L'amant double op IMDb (6,5)

Hoewel bepaalde delen behoorlijk te dik zijn aangezet (ik gebruik nu de woorden "over the top" niet) slaagt meester-regisseur Francois Ozon er toch weer in een zeer intrigerende film neer te zetten. Zinderend bij vlagen, een stevig psychologisch spel en een majestueuze beeldvoering maken deze film tot een enerverende rit. Als je niet net als ik je bedenkingen hebt bij bepaalde plotwentelingen, dan kijk je naar een opwindende thriller met een ingewikkeld verhaal.
Chloé is een jonge (jongejonge zo mooie) dame met een complex verhaal. Haar voortdurende buikklachten wijt ze aan haar zwakke psyche: ze fantaseert er op los en heeft een moeizame band met haar moeder-op-afstand. Na de nodige medische stappen belandt ze bij een psycholoog op de stoel. Deze laat haar praten, ontmaskert haar wankele verhalen en er ontwikkelen zich warme gevoelens tussen de twee. Om die reden moet de therapie stoppen, want van een relatie met een cliënt kan immers geen sprake zijn.
De twee gaan samenwonen, maar het is duidelijk dat Chloé nog niet genezen is. Ze is wantrouwend naar haar vriend Paul en ze verdenkt hem van van alles. Al snel leren we de oorzaak daarvan: Paul verzwijgt voor haar dat hij een tweelingbroer heeft waarmee het contact verbroken is. Chloé wil het verhaal achter haar man kennen en zoekt de broer op. Met dramatische gevolgen. Er ontstaat voor haar een warrige driehoeksverhouding met twee keer dezelfde man. Ware het niet dat die beide mannen er totaal andere opvattingen op na houden. In plaats van het ontwarren van knopen raakt zij steeds verder verstrikt.

Fantastisch zoals Ozon gebruikt maakt van dubbele bodems, om steeds maar weer aan te tonen dat mensen een verwante ziel hebben. En dat tweelingen dat zowel dubbel als half hebben. Vooral dat is mooie pointe van deze film: hoe dubbelhartig leef jij? Heb jij verwante zielen?

Met: Marine Vacth , Jérémie Renier , Jacqueline Bisset

Casablanca - Michael Curtiz

Casablanca op IMDb (8,5)
Kwam voorbij op Canvas, dus ik had maar weer eens de record-knop ingedrukt om deze te herzien. Klassiekers horen er immers ook bij, het is ook goed om af en toe eens te herijken. Zo valt mij dan op dat de naam en faam van de film vooral te danken moet zijn aan de iconische namen die er in spelen en aan het ijzersterke camerawerk. Want als je het met de bril van nu bekijkt, is het acteerwerk toch wel behoorlijk houterig. Maar laat dat de pret niet drukken: de film imponeert nog steeds om andere redenen. De fabuleuze Ingrid Bergman, de onconventionele stellingname in oorlogstijd, de sfeervolle setting van een liederlijk café in een verder islamitisch Noord-Afrika.

Rick Blaine is als "gevluchte" Amerikaan in Casablanca beland. De oorlogsperikelen hebben hem verdreven uit Parijs en terug naar zijn geboorteland kan hij niet vanwege zijn verleden. Rick runt het meest spraakmakende café van de stad (ik heb het café overigens gezien eerder dit jaar toen ik in Marokko was). De stad is op dat moment een doorvoerhaven van mensen op de vlucht voor het nazi-monster. Iedereen wil via luchtbrug dan wel schepen door naar Amerika, noord of zuid. Er is een levendige handel in papieren en visa en Rick's Cafe Americain is de pleisterplaats van al die dubieuze handelaartjes.
Rick komt in gewetensnood als plotseling zijn ex-geliefde voor hem staat, zij liet hem staan in Parijs en hij moet zijn rancune opzij zetten om ook deze dame te helpen met haar uitwijkpogingen.

Met : Humprey Bogart, Ingrid Bergman, Paul Henreid

Victor Frankenstein - Paul McGulgan

Victor Frankenstein op IMDb (6,0)
Het oeroude verhaal in een nieuw jasje. Opnieuw creëert een slimme professor een levend wezen dat hij niet kan controleren. De bedoelingen zijn dit keer wat anders (professor Frankenstein voelt zich verantwoordelijk voor de dood van zijn broertje en wil nu leven géven ipv leven némen) maar verder is het allemaal redelijk bekend.
De professor vindt zijn sidekick in het gedrocht dat hij Igor noemt en dat hij uit het circus geplukt heeft. Tot dan toe is Igor een gebochelde nobody die voor alles misbruikt wordt. Victor ontdekt dat hij van nature heel geen gebochelde is, opereert hem en geeft hem daarmee eigenlijk al nieuw leven. Operatie geslaagd, zou u zeggen. Maar nee: Igor wordt door Victor gebruikt om samen te bouwen aan een nieuw leven. Van restanten van circusdieren bouwen ze een wezen dat door een overdosis aan electriciteit tot leven gewekt wordt. En dan gaat het mis.
Er is ook nog een Scotland Yard-agent die dit allemaal misbruik van God's schepping vindt en er is nog een love interest voor Igor. Film klaar.

Met : James McAvoy, Daniel Radcliffe , Jessica Brown Findlay

woensdag, augustus 02, 2017

Wakefield - Robin Swicord

Wakefield op IMDb (6,5)
Als psychologisch experiment zeer geslaagd, deze film. Hoewel ik het gevoel heb dat er meer ingezeten had voor de kijker , is deze film in veel opzichten anders dan andere. En dat is altijd de moeite van het bekijken waard.

Howard Wakefield heeft alles. Vrouw-kind-huis-auto-baan, zo'n baan! Maar het maakt hem niet heel happy. Hij heeft de dag ervoor ruzie gehad met zijn vrouw en bij thuiskomst van het werk aarzelt hij het huis binnen te gaan. Hij belandt in de schuur om daar wat scharreldieren weg te jagen en eigenlijk bevalt de sfeer in de schuur hem wel. Hij pakt een oude stoel erbij, bekijkt vandaar uit het keukenraam waar vrouw en kinderen treuzelen met het eten omdat papa nog niet thuis is. Hij valt in slaap en schrikt de volgende ochtend wakker. Vanuit het raam bekijkt hij het ochtendritueel (kindertjes te laat, lunchboxes vergeten en nog net op tijd in de schoolbus) en hij besluit dat het hem wel bevalt. Hij maakt zich niet kenbaar, gaat ook niet naar zijn werk. Hij besluit in de schuur te gaan leven en te observeren of het hem eigenlijk wel beviel, het leven dat hij in het woonhuis leefde. Zo populair was hij niet bij zijn kinderen, zo harmonieus ging het allemaal niet met zijn echtgenote.

Gaandeweg verwordt zijn experiment tot een introspectieve tocht. Hij is bezig er achter te komen wie hij zelf was en wat hij er zelf aan had kunnen doen, nog voordat hij bedenkt dat hij eigenlijk wel zonder die vrouw en zonder die kinderen kan leven. Prima leven, zelfs.
Steeds meer achteruit gaat hij, hij degenereert tot zwerver die de vuilnisbakken afstruint voor eten en kleding. Maar van binnen groeit hij, hij voelt zich gelukkig. Nou ja, totdat de kou komt en de kerstboom in het huis komt en, ja eindelijk, er zich zelfs een nieuwe man aandient. Niet onverwacht, maar moest het nou juist deze zijn?
Howard komt op een breekpunt: gaat ie voor het totaal uitwissen van zijn persoonlijkheid of pakt hij toch een deel van zijn sociale positie terug? Gaat ie naar binnen? Of moet ie doorlopen?


dinsdag, augustus 01, 2017

Dunkirk - Christopher Nolan

Dunkirk op IMDb (8,5)
Een onwaarschijnlijke 8,5 op IMDb. Ik had al heel wat verschillende reacties gehoord over deze film, maar niemand had er een dermate hoge waardering voor over zoals ie door de IMDB-gebruikers wordt gegeven. You love it or you hate it, de film lokt uiteenlopende waardering uit. Bij mij (en bij mijn vrouw) sloeg de balans positief uit, vooral door het sterke tweede deel van de film.
Over het verhaal kunnen we kort zijn: de Britten zijn door de Duitsers teruggedrongen tot een smalle reep strand. Het is wachten op de finale slag, ze gaan worden afgeslacht tenzij het lukt om vanaf Engelse zijde een evacuatie op te zetten. Privé boten worden gevorderd, koopvaardijschepen en uiteraard de marine-flottieljes worden ingezet. Men is de wanhoop nabij, vooral omdat de Duitsers niet nalaten om zowel aan het strand als op zee de gevluchte en beknelde soldaten met bommen onder vuur te nemen.
Wat Nolan uitstekend doet (naast zijn bekende intense directe cameravoering) is het anonimiseren van de angst. Iedereen wil zijn eigen hachje redden, het klinkt allemaal heel logisch. Heldendom is slechts voor een beperkt aantal mensen weggelegd: voor de generaal die tot het einde toe wacht om de evacuatie vanaf de strekdam tot het einde toe te begeleiden. Voor de Britse huisvader en zijn zoon, die hun hobbyscheepje vanuit de haven van Dorset richting geven naar Duinkerken omdat ze wellicht wat mensen kunnen oppikken daar en daarmee hun leven kunnen redden. Voor de Spitfire-piloot die , wetende dat hij bijna door zijn benzinevoorraad heen is en dus elk moment kan crashen, koste wat kost die Duitse Heinkel uit de lucht wil halen die de vluchtende vloot naar de zeebodem wil jagen.

Bewust zorgt Nolan ervoor dat we weinig namen leren kennen van hoofdrolspelers, zodat we ook geen vereenzelviging kennen. Het was een strijd op (voor sommigen) leven en (voor velen) dood.
Zoals gezegd: ik ben achteraf positiever dan ik er vooraf inging. Nolan flikt het toch weer.

Met : Fionn Whitehead, Mark Rylance, Tom Hardy, Kenneth Branagh , Cillian Murphy, Harry Styles


Sun Children (aka Khorshid/The Sun) - Majid Majidi

Sun Children op IMDb (7,1)   Sun Children op Moviemeter (3,71) Deprimerende film, ondanks dat ie voortdurend naar het licht toe werkt. Natuu...