Kwam voorbij op Canvas, dus ik had maar weer eens de record-knop ingedrukt om deze te herzien. Klassiekers horen er immers ook bij, het is ook goed om af en toe eens te herijken. Zo valt mij dan op dat de naam en faam van de film vooral te danken moet zijn aan de iconische namen die er in spelen en aan het ijzersterke camerawerk. Want als je het met de bril van nu bekijkt, is het acteerwerk toch wel behoorlijk houterig. Maar laat dat de pret niet drukken: de film imponeert nog steeds om andere redenen. De fabuleuze Ingrid Bergman, de onconventionele stellingname in oorlogstijd, de sfeervolle setting van een liederlijk café in een verder islamitisch Noord-Afrika.
Rick Blaine is als "gevluchte" Amerikaan in Casablanca beland. De oorlogsperikelen hebben hem verdreven uit Parijs en terug naar zijn geboorteland kan hij niet vanwege zijn verleden. Rick runt het meest spraakmakende café van de stad (ik heb het café overigens gezien eerder dit jaar toen ik in Marokko was). De stad is op dat moment een doorvoerhaven van mensen op de vlucht voor het nazi-monster. Iedereen wil via luchtbrug dan wel schepen door naar Amerika, noord of zuid. Er is een levendige handel in papieren en visa en Rick's Cafe Americain is de pleisterplaats van al die dubieuze handelaartjes.
Rick komt in gewetensnood als plotseling zijn ex-geliefde voor hem staat, zij liet hem staan in Parijs en hij moet zijn rancune opzij zetten om ook deze dame te helpen met haar uitwijkpogingen.
Met : Humprey Bogart, Ingrid Bergman, Paul Henreid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten