In mijn bescheiden opinie is Ricky Gervais een van de grappigste mannen op aarde. Heel veel plezier beleef ik aan zijn zelfkritische manier van humor bedrijven. Office, Extras, Derek, die series natuurlijk. Maar er is meer. Hij doet ook films. Echter, het bekijken van deze film maakt duidelijk dat het niet alles goud is wat er blinkt. Meermaals flauw geglimlacht, maar heel veel verder kwam het toch niet. Faux pas, vermoed ik. De film is een niemendalletje, het doet niemand kwaad om hem te zien maar de vraag is of je er volgende week nog iets over weet te vertellen.
Gervais speelt tandarts Bertram Pincus. Een cynische, negatieve man die het leven wel een beetje zat blijkt. Als hij op een avond (bewust) wat verkeerde chemische goedjes door elkaar drinkt, belandt hij in het ziekenhuis. De volgende morgen is er wat geks aan de hand: hij ziet allemaal mensen om zich heen die voor anderen niet zichtbaar zijn: ondode doden, zo blijkt. Allemaal mensen die zijn overleden maar die eerst nog iets moeten fiksen op aarde voordat ze definitief in ruste kunnen.
Een van hen is Frank, een irritante zakenman. Die stalkt de tandarts met het verzoek het voorgenomen huwelijk van zijn weduwe te voorkomen. Als de tandarts niet toehapt, stuurt Frank een vervelend leger van ondoden op hem af, elk met hun eigen lastige verzoekjes. De tandarts zwicht, hij komt in contact met de dame en u snapt dat hij natuurlijk wat begint te voelen voor de dame, terwijl dat nu weer niet de bedoeling was van Frank. Verwikkelingen alom, de ene minder interessant dan de andere. Bij vlagen een fijne dialoog, daar moeten we het mee doen.
Met : Ricky Gervais, Greg Kinnear , Tea Leoni
Geen opmerkingen:
Een reactie posten